Las quejas se acallan diciendo que no hay quejas y, por si acaso, se impide la expresión de las quejas. (...)
Cuando se estira el hilo del conflicto siempre se llega al mismo ovillo: la cohesión. Montilla lo acaba de repetir: "La lengua propia es un factor de integración y cohesión (...), con la convivencia civil, con la lengua, no se puede jugar". (...)
Lo que me extraña es la conclusión. Porque si nos atenemos a "la integración y la cohesión", la lengua a defender debería ser el castellano, la lengua común y de la mayoría de los catalanes, la de los vecinos y la de la mayor parte de los trabajadores emigrantes. En la enseñanza, desde luego. No lo digo yo, sino un refinado pensador elogiado por los nacionalistas, Kymlicka: "La educación pública estandarizada en un mismo idioma (el de la mayoría) se ha considerado esencial si se quiere que todos los ciudadanos tengan iguales oportunidades laborales".
Yo, por supuesto, no sostengo lo anterior. Creo que hay otros principios a ponderar. Sólo digo que si lo que importa es la cohesión, hay que hacer lo contrario de lo que se hace. (...)
No es excepcional la manipulación. Hay otra que atañe a algo más importante: la igualdad. Cuando se sostiene que, en aras de la igualdad, hay que tomar medidas de discriminación positiva en favor de la "lengua minoritaria", en un solo movimiento, se dan dos trucos. El primero: la igualdad -y, por ende, la discriminación- atañe a los individuos. Las lenguas no sufren ni tienen derechos. Tampoco se discriminan. Se discrimina a los hablantes o, en general, a quien se impide el acceso a ciertas posiciones en razón de criterios injustificados: sexuales, raciales o religiosos. En tales casos, la igualdad reclama eliminar las barreras, no entrenar a los ciudadanos a saltarlas. Lo que a nadie se le ocurre es imponer conversiones o cambios de sexo en masa para que estemos en "igualdad de condiciones".
En el caso de la lengua, si hay una común, el problema está resuelto. Con la lengua de todos, nadie se excluye. La exigencia de otra necesita justificación y siempre deja a alguien fuera de juego. Es lo que sucede cuando la "lengua propia" oficia como barrera laboral. (...)El segundo truco: la discriminación positiva no está pensada para resolver la desigualdad entre minorías y mayorías, sino entre desprotegidos y poderosos. Los ricos, que no son muchos, no parecen necesitarla. Las mujeres, sí. (...)
Y ahora, las cuentas. Mientras el 53,5% de los catalanes tienen el castellano como lengua materna, en el Parlament, hace no tanto, la cifra se quedaba en el 7,1%. El reflejo en la agenda política nos atosiga, aburre y cuesta dinero. Desde luego, la aplicación de la discriminación positiva cambiaría el cuadro.
Los principios, como se ve, trucados. Lo que importa es otra cosa. Asoma sin pudor en la nueva Ley de Educación, que busca educar en el "sentimiento de pertenencia como miembros de la nación catalana". Vamos, la Formación de Espíritu Nacional." (Félix Ovejero: La espesa cohesión de un cenagal. El País, ed. Galicia, Opinión, 09/04/2009, p. 25)(Traductor gallego-español)
Comentarios a: Xavier Cordal: Tácticas (Vieiros, 08/04/2009)
#18 hai 1 dia Raimundo [Valora este comentario Positivo -6 Negativo]
Nun moi ben argumentado artículo, de Felix Ovejero, resume nuns datos socio-político-lingüísticos o modelo catalán:
Dí: "un refinado pensador elogiado por los nacionalistas, Kymlicka: "La educación pública estandarizada en un mismo idioma (el de la mayoría) se ha considerado esencial si se quiere que todos los ciudadanos tengan iguales oportunidades laborales"
Ouseña, a educación en Cataluña debe ser en castelán, pois segue a decindo o Felix:
"Mientras el 53,5% de los catalanes tienen el castellano como lengua materna, en el Parlament, hace no tanto, la cifra se quedaba en el 7,1%"
Ouseña, unha élite catalánfalante (o 7%) discrimina no acceso ao poder a maioría castelánfalante (ao 53%, aos inmigrantes).
Ouseña, os nenos de Cornellá sonche discriminados pola imposición do catalán (porque os seus mestres saben castelán e catalán, poden ensinar nos dous idiomas, non así en pakistani), inda que sexan a maioría (en Barcelona, unha maioría abafante), para que unha élite siga no poder polos séculos dos séculos. Eso sí, unha casta catalánfalante.
Asi que temos en Cataluña unha discriminaciòn laboral causada pola discriminación lingüística dos charnegos, dos inmigrantes sudamericanos.
Enlace al artículo de Felix Ovejero en El País de ayer:
http://www.elpais.com/articulo...
Comentario mal valorado polos lectores. Ocultar
Trabuqueime, o que pasa é que o 53% dos cataláns (castelánfalantes), teñen unha representación de só o 7% (castelánfalante).
#20 hai 1 dia bertus
Raimundo, que teima tes, e veña cataláns e veña vascos ...
Unha elite? Un 47% (in crescendo) dos catalás que teñen de lingua materna o catalán? Eu cursei asignaturas con catalás que pasaron por un sistema educativo durante exclusivamente etapas de goberno nacionalista e sabían ler, escribir e falar perfectamente o CASTELÁN. É unha mentira coma un mundo que a aprendizaxe do castelán non estea garantida nos sistemas educativos catalán, vaso e galego.
Eu tiven así mesmo un profesor que daba a clase en castelán e militaba en ERC. E non é unha excepción: en Cataluña hai moitísima xente que fala castelán pero non é nada inimigo do catalán senón todo o contrario. Ese é o voso problema, o dos cínicos que din que os que politizan a lingua son os outros, os que pensades falazmente que os que falan castelán son inimigos do catalán, euskera e galego e o odian rabiosa e profundamente, coma o odiades vós. Pero a porcentaxe que tes que mirar é a dos votantes que ten Ciutadans, esas ideas que ti e Ovejero defendedes son as que verdadeiramente constitúen unha minoría en Cataluña, por máis que representen a unha elite económica e mediática. E Ciutadans entrou no parlamento catalán quitándolle escanos ao PP, pois, ao parecer, deixárono de votar aqueles que non apoiaban a deriva catalanista de Piquer. Ese foi o medo que tivo Feijoo con UPyD e GB, que non lle pasara coma a Piqué, e así quixo non descontentar a un grupo ultraminoritario e reaccionario que se dedica a impór a mentira (moito máis gorda en Galicia ca en Cataluña) co apoio dunhas elites económicas e mediáticas. Mais as mentiras non se poden manter por moito tempo.
Raimundo: Máis ou menos sonche as razóns de Galicia Bilingüe, e ti creo que dixeches que non compartías o que dicían aquí, en Galicia.
Eu véxoche a cousa dunha maneira máis sinxela (coma aquí en Galicia): a lingua propia de Cataluña é o catalán e teñen todo o dereito a querer protexela e potenciala. O que vaia para alí debería aprendela.
No artigo que citas dise que "no caso da lingua, se hai unha común, o problema está resolto. Coa lingua de todos, ninguén se exclúe". Isto non é así, Raimundo. O castelán alí e aquí non é a lingua de todos. A miña lingua é o galego, só o galego, como o catalán o é de moitos cataláns. Que saibamos castelán non quere dicir que non queiramos desenvolver toda a nosa vida en galego.
#20 e 21, bertus e acarondosil, non é cuestión de simpatías ou antipatías, é cuestión de maiorías ou de minorías. De democracia ou de castas elitistas que copan o poder.
O modelo vasco-catalán de control social é o do nacionalismo de dereitas, do PNV, do CiU, con algúns gobernos bipartitos non nacionalistas polo medio. A dereita é hexemónica ¿Cómo? Pola subrepresentación nos partidos políticos dos traballadores (onte e hoxe, inmigrantes).
En Cataluña, no seu parlamento, as élites nacionalistas catalán-falantes son o 90% dos diputados (só 7% de castelánfalantes). Cando na rúa, o 53% dos cataláns son castelánfalantes, e son traballadores inmigrantes.
E no Concello de Barcelona supoño que pior. Coido que na area metropolitana (o Gran Barna) os castelánfalantes seranche o 60/70%... ou mais.
Os traballadores inmigrantes non teñen quen representen a súa identidade (de traballadores, de inmigrantes)nos partidos. Estanche nas mans das élites nacionalistas (no Gran Barna, de forma vergoñenta).
En Galicia a dereita hexemónica é o PP. O mesmo conto. Os traballadores (50% galegofalantes, non inmigrantes) terán unha proporción parecida no noso parlamento que a dos traballadores castelán-falantes en Cataluña.
En cambeo, nas cidades, os castelán-falantes, tamén un 60/70%, terán unha representación equivalente ao seu peso, porque a maioría dos concelleiros sonche castelánfalantes.
Mira por donde, o xogo de maiorías e minorías (identitarias, da lingua) e mais representativa nos partidos en Galicia que en Cataluña.
Se o nacionalismo galego copia os métodos dos cataláns, de multar ou ameazar aos que non rotulen ou falen en catalán, pasa que os galegos multan ou ameazan a comerciantes de clase media galegos 100%, non inmigrantes.
Ao revés que os cataláns, que cando multan ou ameazan a comerciantes, multan a comerciantes inmigrantes. Así, as súas élites exercen o contro social da emigración, multando aos inmigrantes con mais éxito, pra que sepan quen manda...
Pensan as élites cataláns: "¡Se estos pensan que con facer uns cartiños xa poden facer o que queiran, estánche moi equivocados... terán que facer o que nos queramos, e queremos que falen catalán, porque nolo falan... así seguiremos nos!". E os nacionalistas de dereitas gañan case todalas eleccións...
E en Galicia, se os nacionalistas (de esqueerda) multan a comerciantes, multan a comerciantes galegos 100%. E berrarán estes comerciantes: "¡Van decirme a min, estes da aldea, como teño que chamar a miña tenda, que leva eiquí 100 anos!". Non son inmigrantes. Ese é o problema. Non calan.
E perden case todalas elección os nacionalistas de esquerda galegos. E na Coruña, non vexas... O que decía o Bloque, que non había visto a evolución social de Galicia...
O que pasa e que non poden mandar como mandan os cataláns... Si puideran...
Xabier: umha cousa sim que é certa e é que umha vitória dialéctica incontestável dos galegófobos está na nossa incapacidade para neutralizar esses dous binómios falaces, castelhano-liberdade, galego-imposiçom. Mas há umha eiva ainda pior, que é a da incapacidade do movimento normalizador para se artelhar nas suas respostas de umha maneira coesionada, mais aló do debate normativo, mais aló de diferenças políticas.Eu nom vejo que o teu partido político esteja muito por esse labor. Podias começar por dizer-lhe a Ferrín que esqueça essa obsessom que tem com o reintegracionismo, nom che parece?
#29 hai 5 horas e 45 minutos Raimundo#25, rockandroll, "nossa incapacidade para neutralizar esses dous binómios falaces, castelhano-liberdade, galego-imposiçom"... ouseña, a enorme capacidade das élites nacionalistas de dereitas cataláns pra impoñer o catalán aos "sumisos" (queiran ou non, teñen que "traballar en catalán") traballadores inmigrantes.
Pois porque as clases medias cidadáns galegas non queren ser tratados coma "sumisos" inmigrantes. Esa clases medias pensan que son as que mandan... que son os traballadores os que teñen que facer o que elas manden... coma fan en Cataluña... ¡E caladiños!...
Por iso non queren nin olir o do galego... xa saben o que siñifica... ser tratados como inmigrantes sen dereitos culturais... cambiar rótulos, cambiar o seu casteklán... cando o digan, non os señores, coma en Cataluña, senón "os da aldea"...
"¡¡Polo carallo vanme decir o que teño que facer estes pailáns do Bloque!!"... dín... por iso Galicia Bilingüe (cuns presupostos éticos de defensa dos traballadores casteláns falantes, alleos a Galicia), tivo éxito entre os comerciantes coruñeses...
"¡Vanme tratar a min coma un pakistaní!"... Diso, ná de ná...
E gañaron as eleccións...
No hay comentarios:
Publicar un comentario