El mosqueo de jugadores y una parte de la afición estaba justificado, entre otras cosas, porque la visita de Rajoy a Bilbao se debía a la celebración, ese mismo día, de la proclamación como candidato a lehendakari del nuevo líder del PP vasco, Antonio Basagoiti, que también aparece en la foto, al igual que el presidente del club.
Fue una torpeza de Macua, pero algunas de las reacciones estuvieron a la misma altura. El presidente del PNV vizcaíno, Andoni Ortuzar, manifestó: "Nosotros no necesitamos esa foto, porque somos de aquí". Como si Basagoiti no lo fuera por el hecho de no ser nacionalista. Y si está justificada la irritación por la utilización política de las instalaciones del club, también debió haberse manifestado cuando, el 29 de diciembre del año pasado, Carod Rovira, la consejera gallega Ánxela Bugallo y la vasca Azkarate protagonizaron el acto estrictamente nacionalista de la firma sobre el mismísimo césped de San Mamés de un manifiesto en favor del reconocimiento de las selecciones de sus nacionalidades.
La aparición de una corriente radical de oposición a Macua tiene su origen en la decisión del actual presidente de asumir, en marzo pasado, la propuesta de la Federación de mantener un minuto de silencio en todos los campos en memoria del ex concejal socialista Isaías Carrasco (que llevaba una bufanda del Athletic en la bandeja del coche en el que lo mataron).
Macua rompía ese día con la inercia de directivas anteriores de negarse a secundar iniciativas de ese tipo con el argumento de que no había que dividir a la masa social con asuntos políticos (por ejemplo, el 30 de enero de 1998, tras el asesinato del concejal del PP Jiménez Becerril y su esposa).
Argumento que no había impedido otras manifestaciones de solidaridad cuando las víctimas eran del campo nacionalista (asesinatos de Argala en 1978 y de Santi Brouard en 1984), y tampoco que los jugadores del Athletic y la Real saltasen al campo con una gran ikurriña el 3 de abril de 1999 para celebrar el Aberri Eguna." (PATXO UNZUETA: Rajoy visita la Catedral. El País, ed. Galicia, Opinión, 07/11/2008, p. 21)
"Se es vasco hai moitas posibilidades de que sexas do Athletic. Se es de Bilbao non podes ser doutra cousa. O Athletic é unha relixión, é un sentimento, unha identidade; é posible que non gostes do fútbol pero que sexas do Athletic. Falamos do único fenómeno social capaz de congregar ricos e pobres, esquerdas ou dereitas, só vascos ou vascoespañois, nenos e vellos, catedráticos ou peóns. Non hai nada que unifique o pobo coma este equipo. Quizais pode resultar difícil de comprender a súa filosofía de xogar só con vascos de nación e xogadores formados en Lezama, pero esa é a súa identidade e a especificade que fai este equipo único no mundo." (Dani Alvarez: O Athletic. Vieiros, 06/03/2009)#1 hai 2 dias Raimundo
Pois os vellos inmigrantes galegos de Bilbao, cóntanme que antes era o equipo dos vascos. Eles non entraban. Os ¿inmigrantes? non eran vascos.
Chámase racismo. A base desa tradición.
Non sei por que me teño que alegrar, cos éxitos dos señoritos...
Dos siareiros da Catedral, que non son quen de facer un minuto se silencia cando os asesiños feixistas matan a un galego demócrata (ou a un extremeño... ou a un vasco... traidor.
Esta tradición tan respetada inda na Catedral chámase bandolerismo feixista...
Non sei de que me teño que alegrar...
Raimundo ninguén dixo que te teñas que alegrar, meu rei.
Eu por suposto alégrome moito, pois o Athletic é un dos equipos que gaña simpatías mesmo entre os que coma min non vibramos co fútbol.
... orgullo, esforzo, tradición, afición ...
Unha envexa.
E que conste que, coma Raimundo, non me alegro para nada dos éxitos dos señoritos. Mesmo, aínda que sexan galegos... eh!! Raimundo.
#2, krull, pois non, tasmpouco alegránme os éxitos dos señoritos galegos, por exemplo, nestas eleccións galegas (ou antes, no franquismo, innegábeis no asesinato).
"orgullo, esforzo, tradición, afición ...", ¿quén o nega? E tamén racismo... e feixismo (tamén innegabelmente criminal)... e aplaudido na Catedral.
Que se alegren eles... Non voume alegrar cos que se alegran das mortes dos demócratas, como se alegran os señoritos vascos (e antes, os galegos).
Son fillo de emigrantes en Bilbao. Ningún señorito, ningún demagogo. Todos do Athletic. E sobre todo: todos colocamos ben o pronome, como mínimo, despois de negación.
Canta mala baba!!!
#8, zigor_strogoff, no castrapo ferrolán pos o pronome donde che peta.
E, así que todos amiguiños, todos mixturados, ricos e pobres, os de eiquí, e os de fora ¡o interclasismo nacionalista! ¡Que bonito! Eso parece...
Eu teño amigos en Bilbao. Coma todolos galegos. Algún tivo que aguantar que lle dixesen en perfecto castelán, "y tú, vete a tu tierra, que aquí no te queremos". Por decir que era unha barbaridade poñer coches-bombana rúas.
Despois de vinte anos traballando, escoitar eso...
¿Falas de mala baba?
Imaxinade o Celta ou Deportivo só com jogadores galegos, portugueses, brasileiros, angolanos... sería grande.
Eu son vasco, e gosto moito do Athetic, mais coido que esqueciches que non son , ni foran vascos, todo-los jogadores. Hoje en dia tamén joga algun que outro logronhés,e no pasado algun burgalés - benvidos sejan uns e outros- e que eu saiba nin Logronho nin Burgos non son da Euskal Herria
#19, Pirucha, ¿e por que non con xogadores arxentinos, mexicanos, venezolanos, franceses...?
Moitos poderían ser fillos dos emigrantes galegos deses países.
¿E porque non con xogadores romaneses, ecuatorianos, peruanos, rusos, chinos...?
Moitos poderían ser emigrantes dos que viven no noso país. Coma antes os emigrantes galegos no País Vasco.
Sería mellor porque habería menos racismo ideolóxico, e menos racismo contra o inmigrante... que foi a base da discriminación do Athletic.
Era só pra xogadores vascos. Cando os emigrantes galegos non tiñan esa consideración. Hoxe a cousa xa non ten aristas, pero as tiña...
Caes na mesma trampa, Pirucha. Un xogador chinés no Celta e boa cousa. E mala cousa que non se colla a un xogador romanés (inda que sexa de Madrid), por pensare que non é galego. Discriminar polo orixen, ou pola lingua, no deporte, e en todo...
E racismo... doce, pero racismo... Era o do Athletic, é o do nacionalismo vasco...
Aí está, equipo e seareiros. Un exemplo nun deporte cheo de mafiosos, racismo, sexismo e xenofobia. O Atheltic. Traballando desde as bases e non con golpes de talonario coma outros: http://www.elcorreodigital.com... . Velaí como tiran polos xogadores vascos -home non!- e pola canteira. Sexan negros fillos de angolanos ou sexan de orixe galega, coma o xogador do actual primeiro equipo, ARMANDO RIVEIRO.
Así que: racismo é o teu, Raimundo, que vas moito de guai e non chegas nin a chachi. Cárgaslle a culpa de toda a túa frustración e impotencia, que domina a túa mente de provinciano (del Ferrol) e colonizado, de modo inxustificado e non argumentado, ou sinxelamente mentindo, a quen non a ten. Amosando un odio irracional cara todo o que sexa vasco e catalán, e así é como chegas a dicir por estes lares que o de Guernika só foron “uns tiriños”.
Coa mesma falsa dialéctica de rico-pobre que ti utilizas actuaba a ideoloxía nazi no pobo alemán contra os xudeus: estes eran ricos (en realidade, coma os catalás e os vascos, non o eran a gran maioría) e mantiñan as súas tradicións vivas de avós a netos. Moito do pobo alemán que apoiaba o exterminio xudeu era, sen embargo, pobre.
#22, bertus, tómate unha tila, porque non te sigo... partes do Athletic de bilbao, pasas polo bombardeo de Guernica (Almeria foi bombardeada pola marina nazi, postos a contar bombardeos), polo colonizados do provincianismo que temos en Ferrol, polo que dís... chegas a dialectica ricos/pobres... e acabas no sufrimento dos xudeus...
¡Mi madriña! ¡Menudo lío, lioso! Júroche que me perdín, cando o do meu racismo...
Eu o que quería decirlle a Pirucha, e a Dani Alvarez, e a todolos comentaristas, e que as tradicións identitarias sonche bonitas dabondo, pro, moitas teñen raíces na exclusión, no feixismo... Coma as tivo a do Athletic, cando non querían inmigrantes.
Coma nunca a tivo o Racing de Ferrol, sempre con xogadores negros, que agora traballan pola provinciana Ferrolterra... de vellos... casados con mozas da terra (provincianas, polo que dís, pero guapas, coma tódalas mulleres ferrolás).
Sen discriminacións sociais (as dos vascos daquela).
Era o que eu quería decir... e tí ¿que dixeches?
No hay comentarios:
Publicar un comentario