“A primeira, e quizais máis relevante, sería a propia contía dos gastos correntes. Unha solución doada tendería a asignar un importe per cápita por cada competencia transferida. A cousa quedaría resolta se non fose polas diferencias evidentes entre Comunidades Autónomas. Custa o mesmo a educación primaria en Madrid ca nos Ancares? Seica resulta que o Estado español non termina de ser un ente homoxéneo por moito que algúns se sorprendan. De feito, nin sequera se ten determinado o custo diferencial entre cada servizo prestado en Galicia, en Cataluña, na Rioxa ou en Andalucía. (…)
En resumo, achámonos ante un proceso de financiamento que non é para financiar, duns custos que non se terminan de coñecer, ante realidades que nada ou moi pouco teñen que ver entre si, a partir duns ingresos que admiten múltiples versións e interpretacións e fronte a posicións políticas de moi distinto signo e interese.” (Marcelino Fernández Mallo: Cartos, comisións e sudokus. Vieiros, 15/05/2008)
Para que todos tengan los mismos servicios, hay que saber el coste real de esos servicios en cada territorio (en las áreas metropolitanas, en las villas, en el campo, monte o mar). Pues... ¡Nin se sabe! O se empieza por ahí, o por el victimismo de los ricos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario