'Tortilla de patatas'... ¡ també en castellà !

 "Que si truita o «tortilla».

 Mi deseo inconfeso, díganme sádico, es ver un día uno de estos talibanes de la lengua entrar en el bar Cuéllar y perseguir con el móvil a Antonio, el dueño, recriminándole que en la pizarra pone «Croquetas caseras »y no« Croquetas caseras ».

 Corre por las redes el vídeo de un propietario de bar que intenta leer el periódico mientras la chica que lo grava no para de importunarle y amenazarlo porque tiene anunciada «Tortilla de patatas», y hasta aquí puede llegar la paciencia del pueblo catalán. Imagino a Antonio Cuéllar en la misma situación, no leyendo el periódico, porque no le he visto parado ni un momento en su bar, pero sí perseguido por una mal educada que le graba. 

 Y crean que se me pone la piel de gallina. En el local se haría un silencio sepulcral, como el de las películas del far west cuando entra un forastero en el saloon buscando juerga y por la ventana ya vemos el enterrador tomándole medidas a ojo. Los más sensibles saldrían del bar, los creyentes susurrarían una oración, las madres intentarían llevarse los niños -inútilment, a estas edades huelen la diversión- para que no vieran nada de lo que pasaría y la mayoría buscaríamos lugar para sentarse y, caña a la mano, nos dispondríamos a disfrutar del espectáculo.

-Es usted el propietario? La estoy grabando porque tiene los letreros (sic) en castellano, ahora le denunciaré y después ...

 -Como dices? - respondería Antonio, sinceramente incrédulo que haya quien tiene tan poco afecto a la propia integridad.

A partir de ahí, todo dependerá. Si la pilla de buenas, quizás la insensata se sale con sólo cuatro gritos, que seguro contendrían «Porque me sale de los huevos!», frase que puede parecer retórica, excepto si la pronuncia el dueño del bar Cuéllar de Vila -roja. 

 Sí, ay, ese día Antonio no ha dormido bien -alguna vez se ha tenido que levantar de madrugada para atender ladrones que han entrado en el bar, y esto lo pone de especial mal humor, como han comprobado los mismos atracadores antes ser evacuados en ambulància-, para recuperar el móvil tal vez la normalizadora de la lengua requerirá una visita a urgencias, e inventarse una explicación razonable de cómo ha acabado el aparato precisamente allí, da igual que sea una tableta o que fuera una cámara de súper 8.

 Que es una manera como otra de pedir por favor que dejen la gente tranquila, al menos en su casa."                 (Albert soler, Diari de Girona, 04/06/19)


"¿Se acuerda del catalán de 80 años que se gastó 20.000€ para poder rotular su tienda en español?. Sap que la Generalitat fa “inspeccions lingüístiques” per imposar-nos el català? Quizás sí. Pero ahora va a conocer en directo el fanatismo lingüístico de los nacionalistas.  (...)

Dolça i emmordassada Catalunya…"                (Dolça Catalunya, 31/05/19)


"Paranoia con el catalán. Una catalanoparlante se queja de que la "tortilla de patatas" está también en castellano en un club social.

La aparición de un vídeo en el que una mujer le recrimina al propietario de un club social que todos los carteles del establecimiento estén en castellano ha originado polémica en twitter.

"A través de esta grabación, le advierto que todos los rótulos de su local están en castellano. A partir de este momento, tiene la obligación de ponerlos al menos en castellano y en catalán. Pero el catalán no puede faltar" le dice la señora al hombre, que la ignora mientras intenta leer el periódico.

A pesar de que el hombre evita responder a la autora del vídeo, ésta se dirige reiteradamente al propietario advirtiéndole. "¿Tiene algo que alegar?, como me ha dicho antes, ¿que estarían para el año que viene? ¿O no lo dirá en la grabación? ¿Nada que alegar?", reitera.

A continuación, la mujer sale al exterior del local y muestra los carteles que se encuentran en el escaparate, denuncia que están todos en castellano y se indigna ante un cartel donde dice "tortilla de patatas". "Tortilla de patatas, ¡también en castellano!" exclama la señora."           (e-notícies, 31/05/19)

La batalla del cirílico. Los derechos lingüísticos de la minoría serbia en Vukovar

"Vukovar es la herida de guerra más fresca en las carnes de toda la Unión Europea. Todavía supura. En esta ciudad del este de Croacia arrasada por el asedio serbio de 1991, hasta las escuelas infantiles aún necesitan dos accesos: padres croatas y serbios no quieren ni pasar por la misma puerta.

Danijela Stankovic —mirada limpia, complexión menuda que sin embargo destila gran fortaleza— explica que los niños, segregados en clases étnicamente homogéneas, no interactúan ni siquiera durante los recreos en el patio común. “Como si hubiese una barrera invisible en el medio”, dice esta educadora de 29 años. (...)

La iniciativa de las autoridades croatas de reconocer en el municipio el cirílico como alfabeto cooficial —tal y como requiere la ley nacional de protección de minorías en las zonas donde estas representen más de un tercio de la población— ha desatado una inquietante tormenta. Serbio y croata son prácticamente la misma lengua, pero el primero utiliza el cirílico y el segundo el alfabeto latino.

 El vendaval trasciende el término municipal, y sirve como punto de partida para comprender la Croacia actual, último miembro en incorporarse en la UE, el pasado julio.

Una plataforma de Defensa de la Vukovar Croata se opone de manera frontal a la medida. El grupo arranca o daña desde hace meses los carteles bilingües en las calles de la ciudad y pugna para que se celebre un referéndum sobre el derecho lingüístico. Dicen haber recogido para ello 630.000 firmas, en un país de 4,2 millones de habitantes.

 “Está pendiente por verificar si son todas auténticas”, comenta Vesna Pusic, ministra de Asuntos Exteriores de Croacia, en su despacho en Zagreb. “Pero está claro que en tiempos de dificultades económicas las pulsiones nacionalistas tienen el terreno abonado”. Croacia ha enfilado cinco años seguidos de recesión a partir de 2009.

La consulta para limitar los derechos de las minorías se suma a otra del pasado diciembre para evitar que se reconozca el derecho al matrimonio entre homosexuales. “Es una auténtica ofensiva de la extrema derecha que ha detectado en los referendos un instrumento valioso para afirmar su agenda”, dice Pusic.(...)

  Ivana Milas, de la ONG Nansen Dialogue Center, cuenta que su organización lleva 10 años intentando abrir una escuela mixta en la que alumnos serbios y croatas estudien juntos. Pese al apoyo de Stankovic y otros, todavía no lo han logrado. “Es una cuestión política. La mayoría de la gente quiere pasar página. Pero incluso si piensas así, no puedes vencer las instituciones”, lamenta.

En los cuarteles generales del Comité para la Defensa de la Vukovar Croata, ante los retratos del expresidente Franjo Tudjman (1990-1999) y de los generales Ante Gotovina y Mirko Norac, Snjezana Patko, de 47 años, explica que ellos consideran un ultraje el reconocimiento de los derechos lingüísticos a la minoría serbia. “No tengo ningún problema con las demás minorías.

 Pero aquí las heridas están todavía abiertas. Hay cientos de desaparecidos sin hallar. Una mujer que anda por la calle puede toparse con un hombre que la violó y al que no se le ha castigado. Los serbios no quieren integrarse. ¿Por qué deberíamos otorgarles estos derechos? Primero que se haga justicia completa y que muestren buena voluntad”, dice esta mujer que luchó en la guardia nacional croata y que es hija de un desaparecido.

La comunidad serbia, naturalmente, rechaza esos argumentos y esgrime sus agravios. Las fuerzas croatas también cometieron crímenes de guerra durante el conflicto. En algunos casos la propia justicia croata ha condenado a los responsables.

“Nosotros luchamos para preservar nuestra identidad. Quieren asimilarnos. Los derechos lingüísticos están previstos por la ley. ¿Por qué la comunidad serbia no debería disfrutar de ellos?”, pregunta Dragan Crnogorac, 36 años, diputado de un partido serbio en el Parlamento de Zagreb y líder de la comunidad local. Aunque el Gobierno central se opone al referéndum, Crnogorac sostiene que su actitud era más colaboradora cuando Croacia todavía no estaba en la UE. La presión de Bruselas surtía más efecto entonces que ahora, dice.

El conflicto de Vukovar, naturalmente, es específico. Pero es el punto extremo de una red que toca nervios con mucho recorrido. Con su alto paro (un 25,5%), fuertes sospechas de corrupción en la política local, con su avanzada reconstrucción después de la guerra, su historia que muestra a la vez la impotencia de Europa en los conflictos y su importancia para elevar los estándares de calidad democrática, Vukovar parece un compendio de activos y pasivos de Croacia y la UE.  (...)

Stankovic, la vicealcaldesa, observa que en Vukovar mucha gente ya no se fija en si la cafetería es serbia o croata para tomar algo; y que las parejas mixtas ya no son Romeos y Julietas. 

Pero, cuando se le pregunta si seguirá en política —el mandato de Stankovic estaba a punto de expirar cuando fue entrevistada, hace dos semanas, ya que Vukovar se dispone a celebrar elecciones municipales en las próximas semanas— manifiesta el cansancio por la enorme presión de las disputas locales y su deseo de volver a educar niños.

A poca distancia del Ayuntamiento, en la terraza de un café al lado del maravilloso Danubio, Lana Mayer, de 34 años, encarna la transición sin acabar de Vukovar. “Yo no me siento una Julieta”, dice. Su pareja es un hombre serbio. Tienen dos hijos. Pero no tienen una escuela mixta donde poder enviarlos a estudiar."             (El País, 27/04/2014)

Un juez catalán obliga a un castellanoparlante a pagar la traducción de una demanda

"El Tribunal Constitucional ha rechazado el recurso presentado por un abogado castellanoparlante al que un juez de Vic (Barcelona) denegó su solicitud de traducir gratuitamente a ese idioma toda la documentación procesal de una demanda redactada exclusivamente en catalán.

 El alto tribunal, en una providencia dictada el pasado 18 de octubre, basa su decisión, a la que ha tenido acceso El Confidencial, en la "manifiesta inexistencia de violación de un derecho fundamental".

El abogado José Luis Mazón, de origen murciano, recurrió en amparo al Tribunal Constitucional por considerar que el juez de Vic había vulnerado el artículo 14 de la Carta Magna, que consagra, en el capítulo de derechos y libertades, la igualdad de los españoles ante la ley.

 El letrado entendía que era víctima de una "evidente discriminación" frente al abogado de la parte contraria en la demanda, "que sí entiende tanto el catalán como el castellano".

El titular del Juzgado de Primera Instancia número 4 de Vic, en un auto fechado el 16 de noviembre de 2009, admitía que el desconocimiento del idioma catalán esgrimido por el abogado "puede suponer indefensión" de su cliente, Francisco Arquerons, un residente de aquella localidad barcelonesa que demandó a un vecino por la disputa de unas tierras. 

El juez, por esa razón, no se opuso a que el escrito de contestación a la demanda y toda la documentación anexa, redactadas en catalán, se tradujeran al castellano, pero advertía que la traducción "ha de ser costeada por la parte proponente". 

​ El juez justificó su decisión de que el demandante pagase la traducción de su bolsillo con un argumento, cuando menos, llamativo: de la misma forma que todas las partes en un litigio han de hacer una provisión de fondos si solicitan -y el juez lo autoriza- el informe de un perito, también en este caso debía costearse la traducción del catalán al castellano pedida por el abogado de Arquerons. 

Éste, que llevaba más de 12 años pleiteando contra Joan Panicot, un vecino al que acusaba de haberle usurpado unas tierras, se quitó la vida un mes más tarde con un arma de fuego.

​ Según el juez de Vic, la traducción debía ser costeada por el demandante "dado que las actuaciones se siguen en un partido judicial perteneciente a la comunidad autónoma de Cataluña", según consta en el auto dictado por el Juzgado de Primera Instancia número 4, al que también ha tenido acceso este diario. 

El magistrado, incluso, recomendaba al abogado que solicitase un presupuesto a una empresa de traducciones juradas, y le daba un plazo de 10 días para realizar ese trámite.

​Tras el suicidio de su cliente, Mazón presentó un recurso de amparo ante el Tribunal Constitucional en el que denunciaba la "discriminación lingüística" supuestamente cometida por el juez de Vic "al no permitir la traducción gratuita de la documentación redactada en catalán", lo que, a su juicio, vulneraba la Ley Orgánica del Poder Judicial. 

"Es evidente que me veo directísimamente afectado en mis derechos e intereses legítimos", señalaba el abogado, "al no poder ejercer mi labor en territorio español si no incremento mi factura de gastos con los de la traducción de documentos que, por ley, deben entregárseme traducidos al español y de forma gratuita".

​El letrado afirmaba que "Cataluña es parte del territorio español y sus tribunales están sometidos a la Constitución española, así como a las prescripciones de la Ley Orgánica del Poder Judicial y de la Ley de Enjuiciamiento Civil", por lo que solicitaba amparo al Tribunal Constitucional frente a ese "atropello". 

Pero el alto tribunal, en una providencia dictada ahora por la Sección Segunda de su Sala Primera, rechaza todos los argumentos de Mazón. "La Sección ha examinado el recurso presentado y ha acordado no admitirlo a trámite dada la manifiesta inexistencia de violación de un derecho fundamental tutelable en amparo", por lo que decreta el archivo de las actuaciones."            (El Confidencial, 06/11/2012)

Los derechos lingüísticos deben atenerse al principio de adecuación a la realidad sociolingüística

“Pues bien, varias comunidades españolas, y por mentar tan sólo el acceso al empleo público, llevan largos años discriminando ilegítimamente a los ciudadanos en razón de su lengua. No los discriminan porque establezcan condiciones lingüísticas específicas a los candidatos, que tal es su derecho y su deber como comunidades bilingües que son. 

Los discriminan sin derecho porque, tratándose de territorios donde su lengua particular sólo es hablada por una parte pequeña o grande de su población, exigen a todos los aspirantes como requisito (o como mérito decisivo) acreditar el conocimiento oral y escrito de esa lengua. Así se destroza el principio de igualdad, mérito y capacidad para seleccionar a los concursantes. (…)

Además de que todos hablemos y entendamos el castellano, bastantes españoles hablan y entienden también otra lengua que es oficial en sus respectivas comunidades. Ese bilingüismo, cuando es natural y no forzoso o exagerado, real y no artificial, entraña una riqueza para sus hablantes. Naturalmente, no está reñido con la excelencia cuando se hace presente en la comunicación habitual de las gentes. 

Pero tiene poco de excelente en esas comunidades en que brilla sobre todo en la toponimia, los rótulos o los documentos oficiales, mientras lo desconoce el grueso de la calle y el comercio, y profesores y alumnos no alcanzan el nivel mínimo requerido en la lengua local. Al contrario, en esas comunidades se vive en una continua hipocresía. (…)

Pues los derechos lingüísticos no son de la Lengua, ni del Pueblo, ni del Territorio ni de cualesquiera ciudadanos, sino ante todo de los hablantes. Pero no de los hablantes en abstracto, sino de los que viven en una particular comunidad lingüística que tiene en esa lengua su medio ordinario de comunicación (y que por lo general será la lengua materna de la mayoría). 

Los sujetos de esos derechos son los miembros de esa comunidad de habla, por tanto, y no de otra distinta ni tampoco de la que formaron sus antepasados, y eso mientras permanezcan en esa interrelación local. Por ello mismo, los lingüísticos son derechos territoriales y no de personalidad. 

Es decir, no son geográficamente universales como la libertad de expresión, sino dependientes del lugar de residencia de su titular: sólo pueden ejercerse en esa zona, no se trasladan con su sujeto cuando éste se instala en otra comunidad lingüística. Dada la primordial función comunicativa de la lengua, además, aquella comunidad ha de abarcar un número suficiente de hablantes como para hacer probable su viabilidad.

De modo que en una sociedad con recursos escasos aquellos derechos tendrán que parangonarse con otras necesidades y otros derechos en liza. Todo esto está contenido en la Carta Europea de Lenguas Regionales y Minoritarias de 1992, suscrita por España el 2001, sin que algunos hombres de leyes se hayan enterado del todo.

En resumidas cuentas, en esta materia debe regir el principio de adecuación a la realidad sociolingüística. Y desde nuestra plural realidad española se obtienen unas conclusiones que me parecen inapelables.

Que no hay derecho a escolarizar a nadie en una lengua que no sea la propia de su comunidad lingüística, si bien puede y debe adoptarse la cooficial como lengua auxiliar.

Que no se incumple ningún derecho cuando se estudia español en toda España y catalán sólo en Cataluña o gallego sólo en Galicia, porque ese diverso derecho nace de su uso real. 

Que en territorios bilingües sería conveniente distinguir zonas lingüísticas -con sus derechos diferentes-, como en Navarra, en caso de que la lengua cooficial estuviera concentrada sólo en unas comarcas. 

Que no hay, por tanto, una jerarquía entre los ciudadanos españoles a causa de su lengua, sino una diferencia cualitativa que les imprimen sus lenguas diversas por su extensión: una común y otras particulares. 

Que cada comunidad bilingüe ha de contar con funcionarios competentes en las lenguas cooficiales, sólo que según la proporción de usuarios y las tareas públicas acordes con la conducta habitual de los hablantes; que todos los españoles, en fin, pueden comunicarse en su propia lengua con los empleados públicos. No es tan difícil de entender.” (AURELIO ARTETA: Añoranza de Babel. El País, ed. Galicia, opinión, 21/01/2008, pp. 31)

A tortas por los derechos lingüísticos... en Ucrania

"Con traje y a tortas. Este jueves se ha vivido una desagradable situación en el Parlamento de Ucrania. Una violenta pelea entre diputados. ¿El motivo? El debate de una ley que pretendía establecer la lengua rusa como lengua oficial, junto al ucraniano, en algunas regiones del país (en 13 de las 27 unidades jurídicas).

La pelea se ha producido entre miembros de la oposición pro occidental, que aspiran a alejar a Ucrania de la órbita rusa, y partidarios del presidente Viktor Yanúkovich, que tiene un punto fuerte de apoyo en el este del país, de mayoría rusófona.  (...)

La oposición ha defendido que el proyecto únicamente agravará las relaciones entre los ciudadanos de lengua rusa y los de lengua ucraniana. “Pedimos que el Parlamento no debata un proyecto de este tipo, ya que podría provocar una fractura en la sociedad“, ha dicho el opositor Viacheslav Kirilenko, miembro del partido Nuestra Ucrania-Autodefensa del Pueblo. 

Tras la pelea, el presidente del Parlamento, Volodimir Litvin, ha anunciado el fin de la sesión. Varios diputados han tenido que ser atendidos en el hospital.

Según la Constitución, el ucraniano es la única lengua oficial del país. Los datos oficiales de 2001 establecen que el 29,3% de la población de Ucrania tiene como lengua materna el ruso, y sus hablantes no tienen derecho a su uso oficial."           (lavozdebarcelona.com, 25/05/2012)

¿Y los derechos lingüísticos de los disléxicos?

"El Gobierno autonómico de Baleares ha denegado a un niño ibicenco disléxico el derecho a examinarse en español, que había sido reclamado por sus padres, ya que la ley solo reconoce a los profesores y alumnos universitarios ‘el derecho a emplear oralmente y por escrito la lengua oficial de su preferencia’.

La historia del niño ibicenco de 11 años Olav Boned saltó a los medios en abril de 2009 cuando el colegio público donde realizaba sus estudios rechazó su petición para realizar los exámenes en castellano.

Ahora, la Consejería de Educación, dirigida por el socialista Tomeu Llinàs, asegura que ‘la Ley 3/1986 [de Normalización Lingüística] sólo reconoce a los profesores y alumnos de los centros de enseñanza superior el derecho a emplear oralmente y por escrito la lengua oficial de su preferencia’, por lo que no admite su demanda de libertad de elección y recuerda que el aprendizaje en catalán ‘implica el uso oral y escrito de esta lengua’.

Según Educación, ‘el alumnado debe realizar las actividades escolares en la lengua indicada por el profesorado de acuerdo con el proyecto lingüístico del centro’. El padre de Olav, Vicente, no da crédito: “Esta respuesta me parece una locura. Deja todo a expensas del grado de catalanismo de cada profesor”. Por suerte, su hijo ya se ha cambiado a un colegio con una dirección más permisiva que la que había en el CP Cervantes.

Por este motivo, el Círculo Balear reunió a miles de manifestantes en Palma en favor la libertad lingüística el pasado 30 de mayo." (lavozdebarcelona.com, 19/01/2010)

¿La mayoría (catalana, gallega) puede imponer su idioma a los inmigrantes? El catalán a los charnegos, el castellano a los gallegos...

(traductor gallego-español)

Comentarios al artículo de Camilo Nogueira. Desorientación (Vieiros, 10/11/2009)

#28 hai 1 dia dante

Raimundo estás a fazer amigos outra vez eh??jeje

creo que há uma coisa sobre a que debes reflexionar: na Catalunya há elecçoes democráticas e as leis saem do parlamento catalao. todos os partidos de CAT apoiam o Estatut e as leis da lingua, menos o PP. a isso chamas-lhe fascismo?! que tenhas uns quantos amigos que pensem coma ti em BCN nao indica nada, só que pertencem ao 10-15% que apoiam as teses do PP e achegados. em CAT há uma maioria absoluta da populaçao que apoia as políticas que se estao a seguir. ainda que nao gostes, isso é a democracia.

e tambêm nao entendo tanto vitimismo de trabalhador emigrado. se um vai a vivir a outro pais tem que aceitar o marco legal desse pais, pois isso é a emigraçao. o contrario é colonizaçao, e há já muito tempo que a colonizaçao se faz enviando quantidades grandes de populaçao a outros lugares. mas esse é um problema da massa operaria, que se deija manipular pela oligarquia económica. mas esse é outro problema Raimundo,que atinge a toda a humanidade.

se estou a contestar-te outra vez é porque a imagem que estás a dar da Catalunya é totalmente falsa e estereotipada. ninguem tem problemas na Catalunya Raimundo, só persoas que tenhem em mente uma ideia de como debe ser o mundo e nao se adaptam a realidades externas diferentes.para os espanhois e os hispanos, ainda que nao gosten, Catalunya é uma realidade muito diferente.
saude

#29 hai 18 horas e 1 minuto Raimundo

#28 dante, nunha democracia as maiorías non poden aldraxar as minorías.

¿Qué pensarías se o Feijoo (con maioria absoluta) sacara unha lei pola que na escola, na administración, no traballo só se poidera usar o castelán... e a quen falara só en galego... multa de 600 euros, e perda do traballo?

Ten a maioría suficente... só tería que copiar as leis catalanas... só tería que cambear o nome do idioma... onde pon catalán, só tería que poñer castelán... e igual que en Cataluña...

Os traballadores galegos serian tan discriminados pola lingua como os cataláns...

Seriache unha medida fascista, porque quitarialle aos galegofalantes os seus dereitos lingúísticos a falar en galego... pero votada por un goberno con apoio maioritario... ¿qué che pareceria?

¿Aceptarías ese marco legal, que che quitaría os teus dereitos? Non... os traballadores galegos rebelaríanse contra a ditadura lingüística da maioría... co mesmo dereito dos emigrantes en Cataluña... o dereito a falar na lingua dos traballadores cataláns, ou na lingua dos traballadores galegos... a propia deles...

E dende logo, un emigrante nunca é "un colonizador"... é un traballador... os marroquinos, os ecutarianos non veñen a "colonizar" nada...

Os galegos en Alemaña só aprendimos o alemán xusto pra poder apretar tornillos... e non colonizamos, nin nos fixemos "victimistas"... traballamos, xuntamos uns cartos, e voltamos... o mesmo que pensan facer todolos emigrantes...

Parez mentira ter que recordar estas cousas en Galicia...

E a imaxen de Cataluña da que falo é a que ven nos seus periódicos... pra basear as miñas argumentacións, poño unha noticia deles...

A noticia dos camareiros sudamericanos perseguidos polos inspectores fascistas da Generalitat veu no Periódico, non no Mundo... é certa...

¿Gostariache que uns inspectores da Xunta perseguiran a todolos traballadores que só falaran galego?

Podeo facelo o Feijoo cando queira, só ten que copiar unhas leis... e poñerse a perseguir aos camareiros galegofalantes... igoal que en Cataluña persiguen aos castelánfalantes... é sería un fascista...

#32 hai 4 horas e 45 minutos dante

claro que a aceptaria raimundo. se a maioria do povo galego decide por referendum (que é como foi aprovado o Estatut, que é o marco legal do que emanam as leis administrativas) que as relaçoes com a administraçao tenhem que ser en castelhano terei que aceptalo. uma coisa é que nao goste dos resultados da democracia e outra é calificar de fascista a quem aplica o poder desde esses resultados democráticos. eu entendo que nao aproves a política lingüística em CAT, o que nao é certa é àcusaçao de fascismo.

ademais penso que nao tarda muito um proceso na Galiza como o que ti descreves, cuma maioria da populaçao contraria ao uso do galego na administraçao...tempo ao tempo...

e sobre os emigrantes erras totalmente. os galegos na Alemanha, como os turcos e outros, nao forom capaces de integrar-se na sociedade, relacionandose maioritariamente entre eles. a Alemanha é impossível quase de colonizar pela dimensao da sua cultura. mas há innumeros casos de colonizaçao mediante populaçao operaria: o ejemplo clásico é a colonizaçao de Norteamérica pelos anglosajoes. o imperio chinés faz o mesmo desde há miles de anos; Espanha e Portugal fizerom o mesmo em América latina.

e em Catalunya e Euskalerria acontece acontece o mesmo, ainda que o trablahador nao seja ciênte de que está a ser utilizado. Marx, entre outros, explica muito bem isto em varias obras

#33 hai 1 minuto Raimundo

Entón aceitarías a ditadura...

Porque cando unha parte da poboación quitalles os seus dereitos a outra (sexa a maioria a minoria... ou unha minoria a maioria)... non estamos xa en democracia... estamos en ditadura...

Nunha democracia a ninguen podeselle quitar un dereito fundamental...

En Estonia, democraticamente, a minoria rusa perdeu a "cidadanía". Os rusos convertironse nuns cidadans sen dereitos... pola imposición da maioria estonia... foron discriminados por cuestións do seu orixe... democraticamente, pero o resultado non é democrático...

Esa minoria estonia de orixe rusa, vive nunha ditadura... sen dereitos...

Igual que na democracia americana, a maioria blanca vivía sobre as miserentas condicións de negros e latinos, discriminados pola súa raza...

Pero a xente de color loitaron polos seus dereitos... e conseguironos... no que é unha gran vitoria de ¡democracia! Dentro dunha democracia incompleta...

Os traballadores barceloneses castelánfalantes tamén teñen dereito a loitar para non sere discriminados pola lingua...

E os traballadores galegofalantes, se chegan a ser discriminados pola súa lingua (e si, estou dacordo en que dentro de 10 anos, podería pasar)... loitarían polo seu dereito a falar o galego, na escola, no administración, no traballo...

E a colonización faise cando un exercito escraviza aos pobos que viven nun territorio que os outros queren para o seu. Matando. Con xenocidios...

E logo... os galegos que foron a Barcelona ¿mataron moito? E Castelao e todolos exiliados que foron a America Latina ¿mataron moito? E os turcos e os galegos en Alemaña, ou os marroquinos en Francia ¿matan moito?

Non, só traballan como as bestas... levantando a economía deses países... isa é a integración... traballar...

¿Ou pensas que Castelao estaría dacordo conque os camareiros sudamericanos fosen persiguidos polos inspectores lingüísticos da Generalitat, con ameazas de multas e de perda do traballo? Non, seguriño...

Porque non son invasores... son traballadores que van amañar a súa vidiña... non van a amolar nada...

Eu ata apostaría que chamaríalles fascistas... a eses inspectores... se vivera hoxe...

#34 hai 21 horas e 15 minutos dante

se corrompemos o significado das palavras a comunicaçao resulta imposível raimundo. onde há elecçoes democráticas livres nao há dictadura. se nisto nao estamos dacordo, o debate nao faz sentido.

a lutar pelos seus dereitos todo o mundo tem opçao, nao neguei isso nunca. o que digo é que acusar de fascismo a uma maioria da populaçao num pais livre e democrático é nao respetar as regras do jogo, e isso acercase ao fascismo.

confundes invassao com colonizaçao. a primeira é feita pelos ejercitos, a segunda pelos operarios. na colonizaçao já nao se necessita matar, trátasse de asimilar ao outro, de tirar-lhe a identidade e o controlo sobre as instituiçoes, o territorio, a cultura,etc. e isso é feito por opararios, que individualmente tenhem às suas expectativas, pero colectivamente comportanse como um grupo hostil à cultura autóctona.

e ademais citas um aberrante ejemplo de colonizaçao na Europa, o dos rusos nos países bálticos. quero pensar que escreves desde o desconhecemento duma das maiores barbaries cometidas pela Rusia na sua historia.

nao sei que pensaria Castelao, resulta-me indiferente. só sei que a legalidade é a única garantía que o homem tem diante da barbarie na que viviu Espanha atê há trinta anos.

#35 hai 1 minuto Raimundo

Cando unha minoria, a negra en USA, ten que loitar contra as autoridades racistas do sur de EE UU, para non sere discriminada pola raza, estamos ante unha democracia... racista... ata que deixa de selo (racista), gracias a esa loita, aos negros...

Non se poden quitar dereitos polas armas nin polas leis... non te poden quitar a casa, nin o traballo, nin a lingua, nin a relixión...

Nunha democracia a loita contra unha lei inxusta ten que ser pacifica, pero as minorias aldraxadas teñen dereito a desobediencia civil para acabar co seu aldraxe... e a non sere metidas nun Guantánamo, por esa loita.

A diferenza coa ditadura. Na que o conflito acaba sempre a palos, coa minoría nun campo de concentración (nun "guantánamo").

Unha maioria non ten dereito a aldraxar a unha minoria (hoxe, os rusos en Estonia, cidadáns de terceira), fixeran cousas boas o malas os seus pais... porque postos, os estonios, os lituanos, foron utilizados, maiormente, polas SS como verdugos no xenocidio xudeu.

Ninguén pode quitarlle a ninguén os dereitos básicos...

E sí, coas palabras has de ter cuidado... son moi perigosas... por exemplo igualar “emigración con “invasión”...

Arxentina non foi invadida polos galegos, nin Alemaña polos galegos ou os turcos... nos non somos invadidos por marroquinos, ecuatorianos ou rumanos... nin EE UU polos latinos... senon por traballadores pobres...

Un emigrante non é, precisamente, un invasor... ao revés, é alguén que fuxe, da fame, da guerra, do colonialismo, da ditadura...

Sinalala como “invasora” é o que fai o Berlusconi, e toda a ultradereito europea... é fascista falar dos emigrantes como “invasores”... porque é un pretexto para a súa discriminación... por sere emigrantes... e traballadores... e pobres...

E sí, Castelao sírveme como un referente dun nacionalismo democrático, o dos pobres... frente ao nacionalismo dos ricos... o nacionalismo fascista... o que quitalles os dereitos aos "invasores", aos emigrantes, aos traballadores... o dos vascos, cataláns, flamencos... o de Santa Cruz de Bolivia, o do gobernador de Rio de Janeiro, que quere o petróleo para o seu estado...

Se escribe poesía en la lengua materna... sólo en ella

#23 hai 20 horas e 9 minutos Hispanico
#17
A ver micsha hóm!, que ninguem vai morrer por ser escolarizado em galego na Galiza. Se eu tivesse a sorte de viver em Catalunha gostaria meus filhos serem escolarizados em catalám, mesmo que eu nom o falasse. "El saber no ocupa lugar". (...)

#32 hai 10 horas e 25 minutos Raimundo [Valora este comentario Positivo -7 Negativo]

Comentario mal valorado polos lectores. Ver Ocultar

#23, hispanico, dis que "ninguem vai morrer por ser escolarizado em galego na Galiza".

Se lle preguntas aos vellos, contestaránche que o mesmo decian os profesores franquistas: "Veña, oh, que o galego xa o falan na casa, e mellor que aprendan español ¡vailles ir mellor na vida! Ninguén vai morrer por estudar en español"

Resultado: diglosia. Os vellos falan, pero non leen, galego. O mesmo Feixismo. Logo, eres un feixista, hispánico. O din eses vellos. So tes que preguntare. (...)

#30 hai 10 horas e 39 minutos Reburro

A cousa é mais simples do labirinto que muitos debulham nos miolos:
A língua NATURAL de Galiza é o galego, fai parte de NÓS, é NÓS.
O castelhano/espanhol é umha lingua ALHEIA, de OUTROS, imposta durante séculos pola política; umha língua que se usa por razões POLÍTICAS. O galego que fala espanhol é porque ele, ou algum devanceiro seu, deixou a sua língua natural em favor da língua estrangeira do poder político, mudou por razões POLÍTICAS. (...)

#34 hai 10 horas e 13 minutos Raimundo [Valora este comentario Positivo -8 Negativo]

Comentario mal valorado polos lectores. Ver Ocultar

#30, reburro, dis que "A língua NATURAL de Galiza é o galego, fai parte de NÓS, é NÓS."

Pois pra NOS OS FERROLÁNS o CASTELÁN fai parte de NOS, é NOS.

Coma ti moi ben, dis... si señor. Moi ben falado.

E tamén de Coruña, Vigo, Pontevedra... Cousas veredes

#40 hai 8 horas e 22 minutos Gelo
#38
Raimundo,
teimas, teimas e teimas perante os feitos. Já che dixem noutro fio que os ciganos rumberos falam no seu peculiar catalã urbano. Incluídos os estupendos "Los Patriarcas". Achas que minto, ou?

Outra, os andaluzes de Catalunha têm umha cultura de comunidade que nom é superior a outras, para nada. Deixa a mitologia, hom!

#45 hai 7 horas e 58 minutos Raimundo [Valora este comentario Positivo -6 Negativo]

Comentario mal valorado polos lectores. Ver Ocultar

#40, gelo, son dereitos. Se só fosen mitoloxías, pois nada, sonche moi bonitas. (...)

Non é mitoloxía que un neno arxentino recién chegado a Cataluña, pasa o primeiro ano de clase sen entender ren. Papando moscas. Perde un curso.

Sí, espabila pronto o catalán, pero... pra aprender matemáticas, física, a escribir poesía... eso faise na lingua-nai... ou faise mal, ou non se fai.

Os nenos galegos nolo fixeron no franquismo. Non tiñan prática de escribire en galego... adiós poesía e letras de música en galego ¿Qué dereito ten a Generalitat pra repetir o desastre dos pobres? Porque son pobres, que si non...

Non ten gracia... a de non aprender a escribir letras de cancións pra flamenco na escola... Ou aprender a facer mitoloxías das touradas nas escolas catalás...

¡Pero oiga, compréndame!... ¡¡ Es que son capaces de quemarnos una docena de autobuses! ¡Y con catalanes dentro!

"La Asociación por la Tolerancia ha denunciado este domingo que la empresa que gestiona la publicidad de los autobuses de Transportes Metropolitanos de Barcelona (TMB) se ha negado a contratar una campaña publicitaria que desde este lunes iba a promocionar la libertad de elección de la lengua de enseñanza en Cataluña.

Según la asociación, ya se había “formalizado un precontrato” a mediados de febrero, y se había pagado la mitad de la campaña, pero “no ha podido pasar el último filtro”, el de la empresa Promedios, que ha alegado que una campaña como esa “crea polémica y puede hacer daño al medio”.

La campaña consistía en difundir la sentencia del Tribunal Supremo del mes de diciembre, que obliga a la Generalidad a incluir unas casillas en los impresos de presincripción escolar para que los padres elijan la lengua oficial de escolarización de sus hijos en la primera enseñanza.

En un comunicado, la Asociación por la Tolerancia se ha mostrado sorprendida de que publicitar una sentencia “pueda generar polémica y supuestos daños”. (lavozdebarcelona.com, 15/03/2009)

¡Me habla usted en castellano! ¡Me habla usted en catalán! ¡Me habla usted en gallego! O se va a enterar...

(traductor gallego-español)

"Semella que cada certo tempo diferentes representantes do ámbito empresarial galego teñen como encomenda botar a lingua a pacer e, coa mesma, esbardallan que dá gloria sobre se o galego isto ou se o galego aquilo. No seu entendemento, a lingua de Galiza é sempre un atranco, mais non un atranco para levar os seus produtos e mercadorías a un case sempre hipotético mercado global. Non, non vai por aí. Ao seu ver, é un atranco, seica, no chamado mercado interno galego. (...)

Ademais do dito, a realidade diaria é que nesa actividade económica, a do comercio, o galego aínda está lonxe de acadar o estatus que lle correspondería xa non só por ser o idioma propio de Galiza, senón tamén polo seu predominio como lingua máis utilizada polas cidadás e cidadáns galegos, cidadáns que ven sistematicamente vulnerados os seus dereitos como consumidores e/ou usuarios." (Rafa Villar : Empresarios autóctonos e lingoa: outra vaca no millo, Vieiros, 22/12/2008)

#10 hai 14 minutos Raimundo
Vouvos contar un conto, que son catro:

- Quim Monzó chega a un bar con un amigo “Nos acercamos a la barra y miramos qué había en los estantes. No tenían Tullamore Dew - algo extraño en un bar irlandés, por cierto-, de forma que pedí: "Un Jameson". Mi amigo - que no bebe destilados- observó que había dos botellas de vino abiertas y le dijo a la camarera: "Una copa de vi negre". La camarera - una chica rechoncha- lo miró de través y le dijo: "Querrá decir ´una copa de vino tinto´"

E o Quim láiase da terrible situación na que se encontran os cataláns, que non poden pedir “vi negre”. Fáltoulle un chisco pra gritarlle ¡PARLA CATALÁN, GORDA DE MIERDA”. Ao estilo dos señoritos do Naútico de Vigo. A loita de clases, na que a camareira non se deixa humillar polo señorito (enlace e-notícies).

- Carod-Rovira chega a un bar “El domingo, 25 de noviembre, estaba desayunando en un cafetería de Barcelona cuando una voz grave y rotunda nos deseó buenos días. Era el señor Carod-Rovira. Una vez hecho el saludo, se dirigió a la camarera, de un evidente aspecto suramericano, y le preguntó, en catalán, si tenía que pedir en la barra o se sentaba y le tomaban nota. La camarera no contestó, en un gesto claro de no entender el catalán. Entonces, Carod-Rovira le soltó: "Parlais vous français?", pregunta que la camarera ni entendió, ni contestó. Me dio vergüenza ajena, como barcelonés, como catalán y, sobre todo, como persona. ¿Así hemos de tratar a los inmigrantes? ¿Ridiculizándolos?” (Laia Boada: Carod y el idioma, El Periódico, 10/12/2007, no enlace é a 5ª carta ao director) (enlace El peródico, 10/12/2007, 5º carta al director PROBLEMAS DE LENGUAS).

Pura e simple humillación, igualiña que a dos señoritos de Vigo.

- Unha amiga valona (fala inglés, español, e o galego necesario pra coller mozo eiquí e marchar con él pra Bruselas. E non fala flamenco).
Hai que traballar... pois a unha Zara bruselense. Cóllena, que era a única que sabía onde quedaba Arteixo.

Todolos santos días ten algunha cliente flamenca que quere que a atenda en flamenco. Como non pode, a clienta case sempre escribe papeliños de queixas pra que a voten (sen razón, Bruselas non é territorio flamenco). A provocación política, mais a humillación.

- Lin en Vieiros unha anécdota (quizáis de Concha Rousia, quizáis, pero non me acordo) que protestaba porque unha dependienta dun comercio de Vigo non quería atendela en galego. Seguriño que porque non quería que a confundiran cunha da aldea. Ela era do propio Vigo ¡Ti que pensas! ¿A defensa do estatus de barrio e moderna?

Se a charnega (¿galega, andaluza...?) lle votara o viño pola cara ao Quim Monzó, se a sudamericana lle votara o café polo peito ao Carod-Rovira, se a dependienta de Bruselas lle tirara a cara o papeliño da queixa a flamenca ¿Non aplaudiriades?

E a de Vigo ¿Acaso non ten dereito? ¿Unha renegada? Pois a min paréceme que sen chisco de auto-odio. É de Vigo, non do Náutico ¿Fai o mesmo que a gorda do Quim Monzó, defenderse... ou non?

Ao inmigrante monolingüe, que soio fala un idioma (porque non necesita mais en Cataluña, ou en Galicia), se lle quere esixir que aprenda dous. Despois de dez horas de traballo, só fáltalle facer cursiños nos festivos ¡home...!

Entón ¿Que? A la puta calle por non saber catalán, galego, ou flamenco.

Iso é discriminación. Feixismo, como o do “carnet de catalán” da Generalitat, do PP, e da autochamada Liga do Norte italiana. Talmente.

O mesmo feixismo dos señoritos do Naútico de Vigo, cando piden que os camareiros galegofalantes falen español. E senón, a la puta calle. O mismiño que os da Generalitat. Cousas de señoritos.

#11 hai 1 dia luisfoz [Valora este comentario Positivo +4 Negativo]

Gostaria que me explicassem como se poder nacionalista da hispanofonia. Existe algumha com com esse nome?. Eu nom gosto de exércitos de nengum país. Em 1968 tivem que pedir refúgio político na França e nom tivem mais remédio que apreender francês. Considero que os emigrantes, políticos ou económicos, devem apreender a língua própria do país onde se instalam. Bruxelas é um território bilingue, polo tanto nom é de estranhar que os neerlandófonos queiram ser atendidos na sua língua. Se um genebrino vai a Zurique (ou a Berna) terá que falar alemáo ainda que todo seja Suíça.
A palavra "fascismo" é algo bastante sério (e triste) e nom deve ser utilizada alegremente, nem sequer para designar os senhoritos do Náuticos (que o podem ser mas nom apenas por isso).
#18 hai 10 horas e 32 minutos Raimundo
#11 - Luisfoz, de sempre considérase a chulería dos señoritos, dos jefes e jefecillos, o síntoma mais cabal do feixismo. A chulería dos que poden.

No (moi ben escrito) artículo de Quim Monzó danse as razóns as que poderían acollerse os do Náutico de Vigo pra impoñer aos seus traballadores o español. As da forza (os exemplos dos que se fala mais abaixo estanche no comentario #10)

Os argumentos do Quim Monzó sonche os mesmos que podería dar un cura pra facerlle cambiar de relixión a un inmigrante “¡Hai que rezar como os de eiquí, que senón molestades, e punto!”. Feixismo.

Porque, resulta que case tódolos camareiros cataláns sonche sudamericanos ¡pois haiche que pedir o café en catalán! ¡e porque non ao revés! Pa que aprendan quen manda.

¿Qué dereito teñen os do Náutico de Vigo a obligarlles a falar en castelán aos camareiros do seu bar?

¿Qué dereito ten unha clienta a obligar a falar en galego a unha dependienta de Vigo que quere facelo en español?

¿Por dereito divino da clienta, do Quim, do Carod, da flamenca, dos do Náutico?

¿Qué dereito ten unha clienta a obligarlle a falar en galego a un traballador ferrolán, que ao mellor ven dunha familia que leva falando castelán 200 anos?

Cómo en Lugo fálase galego, e moi ben pero cada vez menos, por desgracia ¿témolo que falar todiños, todiños en Ferrol?

¿Ten que cambiar porque llo berre unha clienta que entende o español perfectamente? Si fora francesa, falaría en francés (ou por señas), pero a cuestión e que esa clienta, e os cataláns falan o español, e os do Náutico entenden o galego.

Entón, se non queren falar no idioma común, deles e dos inmigrantes, e porque non queren falar na lingoa dos traballadores ¡parla catalá, que é o que hai que falar! Eles falan soio o idioma dos señoritos (coma os do Náutico). É unha imposición feixista (coma a dos do Náutico).

Inda por riba, o Carod fálalle en francés a unha camareira sudamericana ¡a ver se así entende! Iso é feixismo. Utilizar a lingoa pra humillar a rapaza. E tendo o cargo político que ten, iso é unha estratexia política feixista moi asumida.

Tódalas persoas son igoales, tódolos idiomas son igoales. E non se pode votar a la puta calle a quen soio fale un.

A xente pode falar como lle pete, sempre que se lle entenda. A cultura é voluntaria. A súa imposición é feixismo.

E en Francia, liberdade, igualdade e fraternidade. Democracia. Coma en Ferrol.
#16 hai 3 dias lixeiro
Tío Raimundo: Carod-Rovira é moi respetuoso con outros idiomas;un exemplo: el fala perfectamente o galego e o teu Mariano (Rajoy) non. Ke che parecería se un inmigrante romanés, camareiro en Madrid, se negase a utilizar o castellano polas mesmas razóns ke ti defendes para eses inmigrantes en Cataluña? Todos estes ke estades empeñados na desaparizión do galego, ben ke bos alporizades cando se atropelan os dereitos lingUísticos dos hispanofalantes nos EE.UU. ¿Ke bos parecería se en Porto Rico o goberno dos Estados Unidos proibise empregar nas tendas o castelán e impuxese por decreto o inglés, cousa que tamén se pode fazer en New York, New York? Poñeríades "el grito en el cielo"; seguro.
#37 hai 1 minuto Raimundo
#16 Lixeiro, un inmigtrante romanés que se negase a falar en alemán en Alemania, en francés en Francia ou en español en Madrid, estaría tolo. Non hai mais que falar.

Un romanés que en Galicia ou en Cataluña só fale español, faría o lóxico. A lingoa común e indispensabel pra os inmigrantes. Sen eles non poderían vivir.

Porque levando a cousa ao extremo, poderíamos ter un inmigrante que chega a Cataluña, e aprende catalán. Ven a Galicia, e aprende galego. Anos despois, vai ao Pais Vasco, e vasco. Tolearía. Veñen a traballar, non aprender lingoas. Bástalles con a común (inglés, español, alemán, francés...)

A imposición de lingoas, de rótulos (e todo tipo de normas) aos particulares é feixismo. Foi o primeiro que fixeron Franco e os seus curas, Hitler, Satalin e Mussolini. Quitar as liberdades mais íntimas.
E se o fai o estado de New York, New York, cos portorriqueños, o mesmo.
Faría o mesmo que esta facendo o Carod, impor aos traballadores modos de expresión que non é os seus (ou aos comerciantes).
Fágao quen o faga, é feixismo.

Pero un portorriqueño ten que aprender o inglés en New York, porque e a lingoa común pra falar cos italianos, anglos, iranianos etc... senón estaría tolo, coma o ramanés.

A cuestión é que en Galicia e Cataluña (non no País Vasco), todos saben falar e entender nos dous idiomas (todiños). Se os señores non queren falar o dos traballadores (o español en Cornellá, o galego en Galicia) ¿Por qué será? Pra humillar.

A nivel persoal eche unha cab..... da.

A nivel político, eche unha práctica feixista.

En New York os que queren impor “carnet de inglés” aos inmigrantes son os republicanos de Bush. E o Carod (e o PSC) ao impor o “carnet de catalán” aos inmigrantes demostran ter a mesma ideoloxía cos de Bush, o feixismo, supoño ¿Ou non?
#21 hai 5 horas e 55 minutos luisfoz

Meu caro Raimundo: sinto-o muito porque nalgumhas cousas devo coincidir contigo mas o teu discurso é o típico de um colonizado, de um anómico, de alguém que sente ódio (ou menosprezo) polo seu. Recomendo-che a leitura do !Portrait du colonisé précédé du portrait du colonisateur" do psiquiatra argelino Albert Memmi, foi prologado por Sartre mas, se calhar, isso é um demérito para ti.
#17 hai 11 horas e 30 minutos Hermerico
raimundo, nom te esforces tanto, escreve em espanhol como os outros espanholistas, que o galego nom é o teu. Porqué já dis que o galego nom é necessário nem o deve ser, deve ser por isso que empregas esse patético crioulo. Ti si ves natural que em Espanha se imponha o espanhol, e Galiza, como parte do império pequeno também, ti e teu puto partido espanholista em via de extinçom. Demagogo racista
#24 hai 1 hora e 39 minutos Raimundo
#17 – Hermerico, non me esforzo. O meu ferrolán non é un mal galego, e un bon portuñol (ou castrapo). O ferrolán, un idioma con futuro, en Sudámerica.

Pero o bon galego fai tempo que non o escoito. Moito tempo, por desgracia. E non eche por nada, pero en Vieiros, tampouco o vexo.

Esfórzome si, e moito, en ler (e reler), os comentarios dos lusistas ¡Ai señor, todos son traballiños, pero o de ler en reintegracionista eche unha boa penitencia!

A ver se me vale pra non ter que ir a San Andrés de morto, que inda que queda cerca de Ferrol, debe dar medo. A ver...
#25 hai 9 minutos Raimundo
#22 – Luisfoz, se sinto odio polo meu, non me entero ¿Que queres que che diga? Porque ¿Qué é o meu? ¿Ferrol? ¿Lugo? ¿Lugo-Ferrol? O meu son os meus dereitos. E por moito que penso, júroche que non odio o intentar ser libre, e ferrolán (as dúas cousas van xuntas).

¿Estou colonizado por pensar que se o Carod búrlase dunha inmigrante sudamericana, por non saber catalán, é un feixista? ¿É pensar igoal dos do Náutico de Vigo, se se burlasen dunha inmigrante portuguesa, por non saber castelán... tamén me coloniza?

Quen está severamente colonizado é, quen nestes días, acepta que os cataláns quéirannos impor un financiamento do estado que cubra soio a Sanidade, a Educación e as pensións dos galegos, e o demáis (Agricultura, Industria, Transoportes, Justicia...), pois que o paguemos só cos impostos galegos.

Porque eles, como son mais ricos, teñen diñeiro pra súa industria, etc... como os vascos.

Ouseña, que o que pagaron toda a vida os campesiños galegos, non lles vai servir pra nada. O estado de Beneficencia para Galicia, e o de Benestar para Cataluña.

Quen acepte iso, si que está colonizado. Polo colonialismo dos ricos. O de verdade. O que nos queren votar os catalán enriba, como cando eran os donos das conserveiras.

¿Tamén estou colonizado dese colonialismo? Dende logo, non. Os non colonizados temos que loitar xunto cos asturianos, os casteláns, os extremeños... todos contra o aldraxe catalán. Quen non o faga, si que está colonizado.
#28 hai 2 horas e 25 minutos luisfoz
Raimundo: eu escrevi "ódio (ou menosprezo)", menosprezar algo é considerá-lo como de pouca importáncia. Vou citar (textualmente) o Estatuto Galego: Artigo 5.
1.A lingua propia de Galicia é o galego.
2 Os idiomas galego e castelán son oficiais de Galicia e todos teñen o dereito de os coñecer e de os usar"
Segundo este texto o galego é, pois, a única língua "própria" da Galiza ainda que nom parece que Touriño o entenda muito bem por umhas declaraçons que fixo depois de ir ver o grande chefe.
#29 hai 2 horas e 14 minutos luisfoz
Continuo: podes suspeitar que a mim o estatuto nom me chega, mas mesmo assim é o que há. Porque andas a misturar cousas linguísticas e económicas? Nom misturar alhos com bugalhos di-se na Galiza desde há séculos. Que conste que eu nom nego o teu direito a falares o que quigeres mas porque nom podo defender o meu a viver em galego? Porque Carod, que nom e um fascista, que sabe o que é o fascismo porque o padeceu no seu lombo, nom vai ter direito a querer viver em catalao em Catalunha?
Eu som internacionalista mas há muitos anos (quase 50) que ouço alguns a se chamarem internacionalistas desde o espanhol, quiça nom lembres, questons de idade, quando os primeiros obreiros de Ferrol que falavam galego nas assembleias eram apupados por gentes de CCOO e até por outros que se diziam mais de esquerda. De leres Fanon ou Memmi saberias que a primeira característica do colonizado é ignorar a sua condiçom. Com isto ponho ponto final, já me expliquei avondo para quem quiger entender.
#20 hai 1 dia arzaya
Creo que estades confundindo as cousas. Eu penso que hai que falar sempre en galego en Galiza, salvo cando un non queira falalo. se non che entenden é problema do que vén de fóra. Eu non pedín a ningunha camareira sudamericana que viñera traballar aquí, pero parece moi ben que veñan, sempre que falei galego con eles repondéronme cun sorriso (excepto unha cubana, que puxo moi mala cara , hai moitos anos..pregúntome porqué cubana). O normal é que moitos comerciantes che atendan en castelán (non debía selo) pero se un se sinte molesto non compras alí e xa está. Hai moito anos ao cobrarme un café en Vigo un rapaz (galego, por máis señas) díxome que non lle falara galego, cabreeime. O que tiña que haber feito é preguntarlle se non entendía e se non me entendía pois dicirlle: "vale , como non me entendes non che pago"..Bo nadal!
#23 hai 22 horas e 25 minutos bertus
Raimundo, o artigo de Quim Monzó é moi bo (ao de Carod Rovira non din acedido a través da ligazón que puxo). Por unha banda, ten razón en establecer semellanzas co caso do galego en Galicia e incluír o fascismo polo medio, pero non a ten ao non facelas conforme á realidade. O caso que comenta Monzó pásame a min decotío en calquer cafetería ou mesmo na panadería que teño abaixo da casa (non fun nunca polo club náutico de Vigo), pero non sempre con camareiros estraxeiros senón con galegos (que incluso, algunhas das veces, e isto é verídico, tratan de disimular o acento galego cun latinoamericano). Trátase, como no caso do "vi negre", de que pides unha bola ou un molete e a dependenta de turno repíteche, con ton corrector e amosándose molesta, en perfecto castrapo: "una bolla?" ou "un mollete?". E non é que non entendan, non. Non é que che digan "una barra?" ou "un cruasán?". Non. Éche o mesmiño có caso que comenta Monzó: a camareira e dependenta entenden perfectamente o que se lles está a pedir, o que lles molesta é que llo pidan en catalán e en galego. E por que lles molesta? Pois aquí -onde non hai un problema de comunicación senón de odio e rexeitamento a uns rasgos étnicos que se manifestan nunha lingua- é onde non se descarta que a ideoloxía fascista fixera o seu efecto incluso disfrazada de cosmopolitismo cosmopailán. Polo tanto, é verdade que o caso que comenta Monzó apresenta certas semellanzas con algún caso galego. É verdade que hai unha diferenza: no caso galego o despreciador da lingua propia do territorio non é moitas veces estranxeiro, senón que ademais son moitas das veces galegofalantes: e falan entrelas o galego no traballo pero non cos clientes.
#30 hai 1 minuto Raimundo
#20 – Arzaya ¿Qué culpa ten un sudamericano se non coñece o galego? Ou o pescador indonesio de Ribeira. Co castelán chégalles. Que mañan poden estar en Bilbao.

Todos coñecemos o castelán e o galego. Todos temos que respectar aos traballadores, falando na lingoa común, a súa, sexan de alá, ou de acolá, pero que andan polo mundos de dios, como anduveron (e andan) os galegos.

¿Qué pensariades se o Carod fixera a gracia feixista de humillar a un camareiro galego? Por non saber catalán.

Os inmigrantes non son “traballadores invitados” pra traballar e calar. Sonche cidadans, sosteñen a Seguridade Social, e por iso teñen todos os dereitos.

Como o de falar na súa lingoa (en castelán), na que pode entenderse con todos os demócratas de boa vontade, polo menos.

Se dache rabia falar cun inmigrante en castelán, coma ao Quim Monzó, fas o mesmo que o Carod. Humillao.

E fixo moi ben a cubana, que, coa dignidade sacada da Revolución Cubana, non permitiu o seu aldraxe, o quedar sen fala. Todas as persoas teñen dereitos, a falar, a que os escoiten. Os que falen galego igoal que as que non.

Se as relación entre persoas abedecen a consignas políticas, estamos no feixismo.

E o Carod o que fai é incita aos cataláns a burlarse dos traballadores que falan español, votar aos traballadores que falan catalán contra os traballadores que falan español (pobres contra pobres). Sonche así as prácticas feixistas.

e #23 – Bertus

Se un galego ten vergoña de falar galego, é un acomplexado (o un do Náutico de Vigo). Pero ten dereito a que lle falen en castelán, se así o quere.

Vive e traballa en Galicia, pero quere facelo en castelán, porque non queren que pense que é pobre. Pois ¡Alá él e a súa cativez! Bastante ten co seu. Con vivir avergoñado polos señoritos. A súa condena.

Non se avergoñan de falar en galego, senón de ser pobres. De nenos foron humillados na escola, na rúa... non queren revivilo.
Queren ser coma os ricos. Visten, e falan como eles. E votan con eles (ao PNV, ao CiU, al PP).

“Sonche as clases, estúpido” que diríao Clinton. Eche cuestión de clase, non só de lingoa. En Galicia e Cataluña hai lingoa de pobres e de ricos (no resto de España non).

Así que falade co pobre paspán que no quere facelo en galego. Ten medo (¿aos do Náutico?). Compadecelo, mándadeo ao psiquiatra, pero se o humillades, haberá mais coma él.

E celebrade o dignidade do que non se deixa asoballar, da charnega do Quim Monzó, da cubana ¡Iso é o que hai que facer!

Se ven ao señoritos señoreteando, dinlle ¡Que vaia ao demo! ¡O traballador e mais quen, que calquera deses!

E as panadeiras falan castelan, porque hai pan pra ricos, e de pobres. O dos ricos é mais caro. E os comerciantes rotulan en inglés, polo mesmo, por sere o idioma dos ricos do mundo.
#31 hai 8 horas e 59 minutos Hermerico
"o castelám é a língua comum (que nom lingoa nem outros vulgarismos "enjebres")dos demócratas de boa vontade". Com certeza nom me conto entre esses "demócratas" (PP, PSOE ,IU, UPD) com vontade...de império. Todos os espanholistas sodes iguais, lobos com pele de ovelha. Agora vai ser operário falar espanhol...nem aqui nem em Catalunya. Pailám enganabobos

#32 hai 7 minutos Raimundo

#31 - Hermerico, os traballadores de Barcelona, de Cornellá, do antigo cinto roxo barcelonés (galegos, andaluces, extremeños, murcianos...) falan castelán, e o Carod quere quitarlles a súa lingoa-nai, para que falen só catalán (a lingoa dos señores), a metade da poboación, case todolos traballadores.

En Galicia, os traballadores falan galego. Os do Náutico de Vigo queren o mesmo que Carod pero ao revés, que falen castelán, que falen coma eles. A lingoa dos señores en Galicia.

¿Qué pasaría se os do Náutico copiasen todalas leis catalanas que empurran aos traballadores a falar en catalán e as lexislaran en Galicia? As mesmas, pero para que os traballadores galegos tuveran que falar en castelán.

Pra min que serían leis feixistas, que quitarían aos traballadores galegos a súa lingoa, cousa que ninguén ten dereito a facer ¡Deixar a un home sen fala!

Pois eche o que fai o Carod (e que intentan facer os do Náutico), que os traballadores non falen no seu. Que os cataláns falen coma o Carod, e os galegos, coma os do Náutico.

Feixismo.

(No castrapo ferrolán cadaquén inventa as palabras. Eu "lingoa", e "coma", e outras... as facilidades dun idioma en construcción. O que unirá o galego mais o castelán... en Ferrol polo menos. Con tal que se entenda, todo vale. Éche comodísimo... Moito mais fácil que outro portuñol en construcción, o galego lusista, pero mais difícil. Non lle vexo tanto futuro)

¡Felices Festas, incluso aos lusistas, que de todo hai nas vides do señor!
#29 hai 2 dias luisfoz
Continuo: podes suspeitar que a mim o estatuto nom me chega, mas mesmo assim é o que há. Porque andas a misturar cousas linguísticas e económicas? Nom misturar alhos com bugalhos di-se na Galiza desde há séculos. Que conste que eu nom nego o teu direito a falares o que quigeres mas porque nom podo defender o meu a viver em galego? Porque Carod, que nom e um fascista, que sabe o que é o fascismo porque o padeceu no seu lombo, nom vai ter direito a querer viver em catalao em Catalunha?
Eu som internacionalista mas há muitos anos (quase 50) que ouço alguns a se chamarem internacionalistas desde o espanhol, quiça nom lembres, questons de idade, quando os primeiros obreiros de Ferrol que falavam galego nas assembleias eram apupados por gentes de CCOO e até por outros que se diziam mais de esquerda. De leres Fanon ou Memmi saberias que a primeira característica do colonizado é ignorar a sua condiçom. Com isto ponho ponto final, já me expliquei avondo para quem quiger entender.
#38 hai 1 minuto Raimundo
#29 Luisfoz, tamén pra terminar, todos temos dereito a falar como queiramos.

Carod ten dereito a vivir en catalán en Cataluña (e con el, a metade da población, que é catalán-falante) ¿Quén pode negalo?

E un traballador de Cornellá, e a outra metade da población catalana, castelán-falante, ten o mesmo dereito a vivir en castelán en Cataluña ¿Quén pode negalo?

E os de Alicante (donde non se fala, nin se falou nunca, catalán), teñen dereito a vivir en castelán en Valencia ¿Quén pode negalo?

E os valencianos (de Valencia) teñen dereitos a vivir en catalán en Valencia ¿Quén pode negalo?

E o 95% dos habitantes de Álava, onde só o 5% fala vasco, teñen dereito a vivir en español ¿Quén pode negalo?

E o 5% dos alaveses vasco-falantes, teñen dereito a vivir en vasco ¿Quén pode negalo?

Se nas asambleas os traballadores castelán-falantes de Ferrol quixeron impor o castelán aos demais, mal feito.

E se agora, nas asambleas de traballadores imponse o galego, mal feito. Non fai falta unha lingoa común, todos entenden os dous idiomas, cadaquén pode falar no seu. Sen mais problemas.

Pero ¿Quén está mais discriminado en Galicia? O que vive en galego, ou o que vive en castelán?

Os de Ferrol, castelán-falantes, non poden acceder as oposicións da Xunta que se teñan que facer en galego (nin os de Cornellá, nin os de Alicante, nin os de Álava as súas, en catalán ou vasco)

Así que todos “vivimos” fora da única fonte de empleo estable, fora das administracións autonómicas ¿Están mais discriminados os de Lérida, de Valencia, de Cangas, porque moitas veces teñan que facer os papeis burocráticos en castelán? ¿Quén esta mais discriminado?

Os de Ferrol estamos discriminados respecto aos demais galegos.

O mesmo conto que en Alicante, e en Álava, e en Cataluña ¿Quen está mais discriminado, o que quere vivir en catalán, en vasco, ou o que quere facelo en castelán, pero expulsado das burocracias rexionais?

A discriminación en Cataluña, Galicia, Valencia, e País Vasco e pra os que queren vivir en castelán ¿Témolo claro, ou non?

¿Quen coloniza, e quen resiste a colonización, a discriminación, na súa terra?
#36 hai 3 horas e 1 minuto alpabarda

Calquera dos comentarios aquí expostos non se farían se estiveramos a falar de alemania e do alemán. Claro, se falamos de galiza e o galego, as cousas mudan. Ese é o noso problema. Ou GALIZA ten idioma de seu, ou non o ten. Se non aclaramos este punto, non avanzamos. Como non nos aclaramos aparecen os conflictos, o non saber que hai que facer en cada caso, etc.
Eu podo ser un cabrón por facer o mesmo que Carod Rovira. Agora ben, que eu sexa un maleducado non cuestiona o sistema legal e lingüístico do meu país. Eis o debate.
#39 hai 1 minuto Raimundo

#36 Alpabarda, a cuestión é política, pero non de política lingüística, senón de política social, de poder.
En cabrón é un cabrón (sexa castelán-falante, ou catalán-falante) sempre que se burle e discrimine a xente.

Fágao o Carod, fágao Esperanzita Aguirre, fágao un do Náutico de Vigo.

En Galicia, en Cataluña, no Pais Vasco, unha parte importante da población (a clase traballadora inmigrada), fala nun idioma (e ten dereito a traballar, a estudar con el).

Outra parte fala outro idioma. E ten o mesmo dereito a usalo.

E en Alemania traballadores e patróns falan no mesmo idioma. Os traballadores non poden ser discriminados en oposicións, no traballo, por cuestións de lingoa.

E os inmigrantes teñen que aprendelo, porque é o único que hai, e sen falalo non poden pedir unha barra de pan.

A cuestión es a discriminación por lingoa, pola culpa da mala fe dos señoritos, que queren impor a súa. E os señoritos alemáns non o fan. Non poden.
#34 hai 18 horas e 40 minutos arzaya

Raimundo, non entendo moi ben o das "culpas". O "pescador indonesio de Ribeira". Hoxe en día escóitanse moitas linguas nos barcos, pero se a tripulación é galega a lingua predominante é a galego. O usual é que os indonesios acaben entendendo galego, indepedentemente da lingua que aprendan (castelán a medias o normal). Non é cuestión de gustar, de culpas ou de non sei qué: é un feito normal. Algúns barcos portugueses que faenan en Galicia teñen tripulantes indonesios que traballan nun ambiente en portugués. Non é que os sudamericanos teñan que aprender galego é que eu non teño porqué deixar de falalo (son lingua próximas que se entenden ben). Pensemos nun mariñeiro africano: de lingua ioruba, aprende francés e árabe en África, castelán en españa e chega aquí e traballa entre galegos. Entender galego é o máis fácil de todo, e o menor dos seus problemas linguísticos.

#40 hai 1 minuto Raimundo

#34 Arzaya, Un mariñeiro africano (de fala ioruba), en Marruecos aprende árabe, pero se entra por Melilla, non ten que aprender tamazight.
Se vai a Córcega, aprende francés, pero non corso. Se vai a Irlanda, aprende inglés, non irlandés. Se vai a Gales, segue co inglés, non aprende gaélico. Se vai a Bélxica, pero a Flandes, segue co francés, non aprende flamenco. Se ven a Cataluña, aprende español, non catalán: Se ven a Galicia, o mesmo, e tamén no País Vasco.

Aprende a lingoa mais estendida polo país. Economía lingüística.
En Alemania, alemán. En Suecia, inglés, que é o que fala todo o mundo, non sueco. Alí son bilingües. Unha cultura lingüística sempre é a solución aos problemas lingüísticos.

Así que non sei cal e o problema lingüístico en Galicia, se todo o mundo fala galego e español ¿Non pode un inmigrante falar o seu castelán, e listo?

E falar con él en español, porque en galego non te entende (nun bó galego, non; en castrapo ferrolán, si). Se non te entende, e insistes co galego, pode tomalo a mal ¿Non crees? Porque él, entón, pode enpezarche a falar en ioruba. O respeto e pra persoa, non para a lingoa.

Se os cativos de 5 años aprenderan a falar indistintamente castelán e galego (e despois inglés9, non estaríamos dándolle voltas e revirivoltas ao sentidiño, ao común.

A solución, unha boa pedagoxía, saber aprender idiomas. E que cada un fale o que lle pete. En galego, en castelán... ¿Por qué é tan difícil? ¿Polos métodos anticuados de ensinanza? Seguriño...
#33 hai 21 horas e 20 minutos Hermerico

Obviando as tuas imbecilidades linguisticas, que nom merecem resposta porque te desqualificas a ti mesmo como espanholista acomplexado, passaremos a precissar algumhas evidências para os leitores pouco avisados. Para quem nom seja um espanholista doentio, é evidente que o nacionalismo catalám nom quer que os espanhois que migram a catalunha deixem de falar espanhol, senom que saibam falar catalám como língua necessária e normal em catalunya e nom ser um elemento extranho e alheio ao serviço do espanholismo dentro de catalunha. Isto é todo o contrário do que pretendedes os espanholistas, ti e os teus amigos do casino esse dos que pretendes marcas distáncias, pretendedes que a língua deste país nom seja normal nem necessária. Nom sei se se percebe bem a diferênça. En catalunya prtendem normalizar a sua língua, vos tentades impedi-lo com a vossa insídia. Aquí pretendedes normalizar umha língua alheia e extranxeira e impedir que a língua deste país seja normalizada. Mesmo ultimamente achades que o galego nom esmorece tam rápido como desejades e cargades contra as últimas resistências. Menos mal que temos mais de douscentos milhons de falantes no mundo para rearmarnos e voltar à carga

#41 hai 1 minuto Raimundo

#33 Hermerico, ¿Normalizar a lingoa que non é normal en Barcelona? Porque Cataluña é:
- Tarragona, Gerona, Lérida: 2 millón de persoas (mais o menos) cataláns-falantes (quitando aos inmigrantes).

- Barcelona: 4 millóns. Deles, 3 millóns castelán-falantes (inmigrantes), e 1 millón catalán-falantes (autóctonos).

¿Porque en Barcelona non se normaliza o castelán, pois eche a lingoa da inmensa maioría da poboación?

En Lérida, en Gerona, en catalán.

Están moi clariñas as maiorias, e as minorías ¿Medo a que Barcelona pida o dereito a decidir, e se independice? Seguriño...

(E pra min que escreber “espanhol” (ouseña, “espan e hol”), paréceme unha “imbecilidade lingüística” memorable, evidentemente)
#42 hai 2 dias Hermerico
"un inmigtrante romanés que se negase a falar en alemán en Alemania, en francés en Francia ou en español en Madrid, estaría tolo. Non hai mais que falar.Un romanés que en Galicia ou en Cataluña só fale español, faría o lóxico."
Com isto chegava para ficar clara a tua a distinçom entre "línguas comuns" e "as outras". "ouseña" espanholista
#43 hai 2 dias alpabarda
Pero Raimundo, imos ver.

En tódalas túas exposicións partes dunha premisa: Eu falo vasco e teño dereito a falar vasco. Ese non é o debate, Raimundo.

O que ocorre é o seguinte: Si eu mañán teño un fillo e no seu percorrido vital percibe nun 90% dos xornais en español, un 90% das radios en español, un 90% dos tendeiros que falan español, notificacións da Administración que falan español, etc, etc. e o citado rapaz remata sendo galego parlante, sería extrano. Se remata sendo español falante, ainda que conserve o galego para falar co avó sería o máis normal.

Esto é o que acontece. A xente que tí dis que fala español e ten dereito a usar español non tivo outra opción. Escolleu a máis preponderante. Nembargantes, esa preponderancia é totalmente ficticia e artificial. Podemos poñer moitos exemplos. Sorprende, por exemplo, en Ourense a xente fala galego en porcentaxes altísimos e esto non ten refrexo algún na radio e na prensa. Eso sí que é acabar chiflado.

Dirás que entón o que pretendo facer eu e obrigar á xente a decantarse, en vez de polo español, polo galego. É certo. Pero é que nesta vida hai que decidirse por unha banda ou por outra. Sobor de todo se falamos de linguas.

Non entanto, considero sumamente interesante o debate que aquí abriche.

#44 hai 2 dias alpabarda

RAIMUNDO

É falso dicir que cada un fala na lingua que quere. ESO NON E CERTO. A xente fala o idioma que, de xeito manifesto, ocupa o 90% dos xornais e das radios. Eso non é unha elección libre.
#45 hai 2 dias Raimundo
#43 e #44, Alpabarda, a xente sempre fala na lingoa da súa nai, entón ¿Que pasou cos galego-falantes?

A emigación levounos por eses mundos de dios.

Eses galegos en Cataluña non podían esixir que se lles falase en galego, porque ninguén o sabía.

Eses galegos en Francia non podían esixir que lles falasen en galego, porque ninguen o coñecía.

Eses galegos podían esixir en Cataluña que se lles fale en español, porque todos o sabían. Sabeno os galegos, sabeno os cataláns ¡Tudo bem!

Eses galegos en castelán podían ter acceso a burocracia, as oposicións, ao comercio, aos contratos, e a todo. As facilidades da lingoa común.

E o catalán debe ter acceso a súa burocraci, a súas oposicions, aos seus contratos. Só faltaba...

Eses galegos en Francia non podían esixir que se lles falase en castelán, porque ninguén o entende. Alí a lingoa común eche o francés. Se eses galegos foran a Córcega, terían dereito a ter acceso ao comercio, a burocracia, en francés, e non en corso. E os corsos, en Corso. Lóxico.

Coma é lóxico que un romanés fale español en Cataluña ou Galicia, porque necesita a lingoa común, coma os galegos en Cataluña.

Pero o galego sempre perde o galego, e o romanés, o rumano. En Cataluña, en Francia, en Madrid. Ninguén o sabe neses sitios de dios.

O catalán non perde nada falando en español co galego. Sabe español porque o necesita coma a lingoa do comercio. A industria catalana ten o español pra iso. Sabeno porque convenlles. Senón non o saberían. Seguriño...

Se hai 6 millóns de cataláns, e deses, 3 millons son inmigrantes, e os cataláns autóctonos teñen medo de que se perda o seu idioma, que o falen moito, pero entre eles.

Os galegos que vivan en Cataluña non teñen a culpa de que se perda o catalán nin o galego. A culpa e da miseria.

Moitos ou poucos, o número de falantes dun idioma non pode afeitar aos dereitos dos outros, nin estos ter que pandar coa loita pra salvalo.

Iso é cousa de 3 millóns de catalán-falantes, mais ou menos. E salvar o galego é cousa dun millón de galego-falantes, mais ou menos.

Nin os inmigrantes, nin os castelán-falantes non tañen que facer nesta loita. Poden ter voa vontade. Se non o falan, poden falalo se queren... e se non queren ¿Que se lles vai facer? Expulsalos, pedirlles "carnet de catalán"...?

O que hai que facer e traballar. mellorando a pedagoxía da ensinanza ¡Un neno pequeno ten que saber galego, castelán e inglés, e sabelos ben! E punto.

Se isto fose asi, o galego falaríano todos. Morre o conto.

Facendo unha folga de leitores para que a Voz de Galicia votase unah edición só en galego. Pero claro, se se cabrea o dono da Voz, dalle as elecciós ao PP, e claro... o galego espera...

Dende a TVG, non vin ningunha medida importante de apoio ao galego. E inda por riba, pasouse ao castrapo ¡Pois volvelo ao galego! Berrando, se ten que ser...

Hai que traballar arreo, moitos ou poucos. Pero xa...

(dende logo, o debate foi moi interesante. Clarexoume un montón de ideas)
#47 hai 2 dias luisfoz
Nom pensava dizer mais nada mas sinto-me obrigado por umha alusão pessoal onde, por escrever espanhol, som chamado imbecil. Eu nom vou qualificar de imbecil mas apenas de ignorante. Dizer que em Alicante nunca se falou catalám é pura ignoráncia. Pensar que as pessoas apenas podem falar duas línguas é ignoráncia e, algo pior, atribuir a própria ignoráncia aos outros. Eu tinha umha filha que aos três anos falava galego (e lia e entendia a variante portuguesa), espanhol e francês; fazia-o mesmos melhor do que eu pois numha reuniom plurilingue dirigia-se a cada um na língua que falava enquanto eu podia misturar já que os interlocutores sabiam (ou entendiam) mais de umha língua. Por favor nom me fales de linguística: diglossia ou cousas assim porque sei algo mais do que tu sabes desse tema, e de línguas também: espanhol, galego-português, francês, inglês, catalao e italiano.
#49 hai 21 horas e 40 minutos Raimundo
#47, Luisfoz, o de “imbecilidade lingüística” é o concepto aportado polo Hermerico nun comentario seu ( o #33), co que define ao meu (castrapo) ferrolán. É unha opinión.

A miña é que o (castrapo) lusista eche outra “imbecilidade lingüística”. De castrapo a castrapo.

Eu digo “lingoa” = “imbecilidade lingüística”. Ben.

Hermerico di “espan-hol” = “imbecilidade lingüística”. O concepto e aportado polo Hermerico. Eu teño dereito a extendelo. Supoño...

- Se unha nena fala galego, castelán e inglés... remata o conto da política lingüística. Falando. Como debe ser. Non debe ser moi difícil que todos os nenos os falen. E listo. Nin oficial, nin cooficial. Trilingües. Ideal, ché...

- A diglosia que eu vexo tódolos días, é a do vello que fala galego, pero non o lee, nin o escribe. E si escribe en castelán. A que hai...
#48 hai 1 dia Hermerico
"os cataláns autóctonos teñen medo de que se perda o seu idioma, que o falen moito, pero entre eles." Isso, que nom amolem com o seu puto dialecto, para falar com os imigrantes espanhois que levam toda a vida lá, em espanhol, nom é?
"pedir carnet da catalám" O mesmo discurso que os fascistas no país basco que dim que os vascos nom som quem de para dar "carnet de basco", som eles, os ocupantes fascistas os que dam credencial de "bom basco".
ÉS UM COMPÊNDIO DE LIXO ESPANHOL-FASCISTA
#50 hai 21 horas e 26 minutos Raimundo
# Hermerico, o “carnet de catalán” vanno pedir pra darlles a residencia aos inmigrantes. Se o funcionario catalán non llo da, non hai residencia.

Era unha medida que fai un ano o dous a propoñera o PP, o “carnet de español”, pra o mismiño. E os da Liga do Norte italiana (eles mesmos chámanse feixistas), e moitos partidiños feixistas europeos.

Veñen a dicir que ao inmigrante non lle basta con traballar e vivir nunha cidade, ten que pasar polo aro dos señoritos. Ten que aprender as súas costumes. E se quere, faino... pero o seu dereito e a ter a residencia... por residir e traballar. Dereito que non pode quedare ao capricho dun funcionario-lingüísta.

Ficheronse unhas risas co “carnet” do PP ¿Terian os inmigrantes que aprender a bailar sevillanas? ¿Terían que “sesear” ao falare español? ¿Terían que aprender a cociñar a paella? ¿nolo recordas?

Pois o mesmo pra o “carnet” catalán. Supoño...

Unha medida feixista proposta polo PP, polos feixisstas, se a copia o tripartito (PSC, ER, e ¡os comunistas cataláns!), tamén seráche unha medida feixista. Supoño...
#46 hai 2 dias alpabarda
RAIMUNDO

a xente sempre fala na lingoa da súa nai, entón ¿Que pasou cos galego-falantes?

Os galegofalantes seguen a falar galego coa súa nai. Do que estamos a tratar é de que o idioma non se limite á lingua para bullar patacas coa túa nai, tamén ten que ser a lingua dos contratos, da prensa, dos xuizos ...

Non che acabao de entender ben, raimundo. Faste preguntas e semella que estás tí mesmo en conflicto contigo. Dis que "se a xente non quere falalo". Insisto en que a xente fala o que idioma que fala o 90% dos medios. Non hai liberdade de idioma porque a elección dese idioma está viciada dende un principio. Fíxate senon que dende que os partidos de futbol son en galego, a xente prefire poñer o canal plus en galego. É un exemplo de como o galego é normal cando o seu trato é normal.

E, por favor, non me fales da necesidade da lingua común porque en galiza saben falar inglés catro. E esa sí que a lingua común. O problema que che temos nós é outro. CHAMASE DIGLOSIA.
#51 hai 20 horas e 55 minutos Raimundo
#46 Alpabarda, ¿Onde están os galego-falantes? Na emigración. Emigraron os campesiños, e os da cidade quedaron. Haiche bastantes cataláns-falantes porque non emigraron... e poucos galego-falantes en Galicia, porque estanche case todos en Barcelona, Bos Aires, Madrid. A emigración é a causa de todo. Como todo o mundo sabe (¡Perdeu a República!)...

Nas cidades sempre falouse a lingoa dos señores, o castelán. E agora igoal. Pero hoxe as da cidade sonche a maioría, ou polo menos, unha ampla metade. Os señores e a compaña. E os medios son pra eles ¿Qué facer?

A tecnoloxia permitiría agora mesmo, que todos os alumnos das escolas galegas falaran polo ordenador uns con outros, en galego, en castelán, en inglés, e con nenos ingleses, portugueses...

Pero en España iso só podenno facer os nenos extremeños (teñen nas escolas un ordenador cada dous nenos). Así que, a seguir falando de aldraxes lingüísticos, dos da cidade aos do campo, que é barato, barato... mentras a solución (unha escola pública dotada coma a extremeña), pois... ¡Mellor paseos marítimos!

- Non teño conflicto. Nacín en Ferrol, e polo tanto, miña lingoa-nai e o castelán. E dende neno, tamén falo o castrapo de Ferrolterra, o ferrolán (hoxe, o da TVG). Un idioma en expansión. Porque os idiomas non che están quietiños... o que hai.

Pero podoche ser discriminado pola lingoa en calquera oposición da Xunta. Coma os de Alicante, os de Álava, os de Cornellá... en Móstoles, en cambeo, non discriminan.

Ese si que é un conflicto, o meu, o de Ferrol.
#52 hai 17 horas e 57 minutos Hermerico
Já nom se sabe nem o que dis, só te repites nas tuas teimas, que o espanhol é a lígua comúm e o galego na lareira, para nom ofender. Galicia bilingue, nom esqueças que os fachas espanholistas ides reclamar a desapariçom do galego em Fevereiro em Compostela